top of page
Een mooie jonge vrouw - Tommy Wieringa

Tommy Wieringa schreef onder meer de romans 'Alles over Tristan' (2002), 'Joe Speedboot' (2006), 'Caesarion' (2009) en 'Dit zijn de namen' (2012) en de reisverhalenbundel 'Ik was nooit in Isfahan' (2009).

Een mooie jonge vrouw

Tommy Wieringa

Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, 2014

publicatiedatum recensie 18 april 2014

Misschien was dit zijn pijn, dacht hij, de pijn die Boeddha genoemd had als een van de voornaamste bronnen van lijden: het scherpe bewustzijn van het verval. Met een vrouw van zijn eigen leeftijd zou dat anders zijn geweest, vermoedde hij, ze zouden samen waardig oud zijn geworden en hun ogen discreet gesloten hebben voor elkaars aftakeling.

 

Uit: Een mooie jonge vrouw

 

Tommy Wieringa schrijft in dit boekenweekgeschenk over de relatie van een oudere man met een mooie, jonge vrouw. Edward Landauer, microbioloog en een grootheid in de virologie, trouwt met de vijftien jaar jongere Ruth Walta. Plicht sluipt hun seksleven binnen wanneer het maar niet lukt hun kinderwens te vervullen. Als Ruth uiteindelijk zwanger is, begint Edward een affaire met Marjolein van Unen, een nog jongere vrouw dan Ruth. De problemen in het huwelijk zijn hiermee echter niet ten einde.

          Door zijn relatie met de mooie, jonge Ruth voelt Edward zich keer op keer geconfronteerd met zijn leeftijd. In het bijzijn van Edward past Ruth zich aan zijn leeftijd aan, maar met haar vrienden gedraagt ze zich naar haar leeftijd en verlangt Edward ernaar met haar alleen te zijn. Op bezoek bij Ruths ouders confronteert haar vader hem met het leeftijdsverschil, hij vraagt Edward of hij wil dat Ruth zijn verzorgster wordt. Als Edward een affaire krijgt met Marjolein van Unen, concludeert hij dat het bezit van een mooie, jonge vrouw alleen te verdragen is door een nog jongere minnares te nemen.

          Wieringa vraagt zich in dit boek af wat pijn is en of je kunt weten wat pijn is zonder die zelf gevoeld te hebben. Ruth beweert dat Edward niet weet wat pijn is; Edward doet dierproeven en is mede verantwoordelijk voor de ruimingen in verband met de vogelgriep, terwijl Ruth vegetariër is vanwege het dierenleed. Edward vraagt zich af of het zich steeds bewust zijn van zijn leeftijd zijn pijn is.

          Als lezer bekijk je de gebeurtenissen door de ogen van Edward, maar door de personale vertelwijze blijft er wel een zekere afstand tot hem bestaan. Bij een eerste oppervlakkige lezing lijkt dit een boek over de moeilijkheden die gepaard gaan met een relatie waarin er een groot leeftijdsverschil is tussen de partners. Bij een analytischer lezing blijkt het echter ook over pijn te gaan, over de vraag wat pijn is en of je de pijn van een ander kunt voelen. Het verhaal sleept je mee, zowel bij een oppervlakkige als bij een analytischer lezing. Een heerlijk verhaal waarvan je geen afscheid wilt nemen.

bottom of page