Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.
Mijn vrouwelijkheid
5 januari 2022
Pijn in mijn hart
29 december 2021
Het nieuwe jaar geef ik een vrouwelijke start. Van winkelen houd ik niet, maar in homeshopping ben ik des te beter. Komt dat even goed uit in deze coronatijd. Dus liggend in mijn bed bezocht ik lingerieshop na lingerieshop. Ik vroeg me wel af hoe charmant de setjes zouden staan met mijn katheter, maar vast niet minder elegant dan de luiers die ik twee jaar geleden droeg. Het was de hoogste tijd dat ik weer wat aandacht besteedde aan mijn vrouwelijkheid.
Iemand die me vasthoudt en die tegen me zegt dat alles goedkomt. Iemand die me heel stevig vasthoudt en me kust. Vaak kan ik alle ellende wel dragen, maar soms stromen de tranen over mijn wangen. Is dit echt mijn leven? Moet ik zo oud worden? Ik lig hier maar in bed en ik heb pijn. Heel veel pijn. Pijn aan de wond, pijn door het spasme. Pijn in mijn hart.
‘Wond geneest uitstekend’
Het uitroepteken was het ziekenhuis vergeten te plaatsen op het wondformulier, maar ik groeide van trots. Ik wilde het van mijn bed schreeuwen. Mijn wond geneest uitstekend! Een dikke tien krijg ik. Vroeger op school was ik al wat streberig, maar dat is er niet minder op geworden. Het komt me echter niet aanwaaien, ik moet er veel voor over hebben. Bedrust en ontzettend veel eiwitten. Maar het resultaat mag er dan ook wezen: mijn wond geneest uitstekend.
Mijn eerste ei. Het duurt niet lang meer voor ik dat gelegd heb. Kilo’s kip verslind ik. Soms denk ik dat ik zelf een kip word. Een lekker kippetje. Eiwitten heb ik nodig en heel veel. Dus iedere dag staat de grill hier aan; daarnaast verorber ik zakken vol pompoenpitten en zonnebloempitten. Alles waar maar eiwitten in zitten.