Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.
Welke fundamentalistische moslim voelt de behoefte een fatwa over mij uit te spreken als ik het volgende schrijf? O wacht, jullie mogen slechts aanslagen en moorden plegen, geloven jullie. Een fatwa uitspreken mag alleen een gezaghebbend islamitisch rechtsgeleerde.
‘Dit zijn de verheven kraanvogels, op hun voorspraak kan worden gehoopt.’
Meet Jan! De allerleukste buurman van Nederland. Omdat hij ook gehandicapt is? Maar natuurlijk. Ik verzamel slechts handicappers om mij heen. Ik hou niet van gezonde mensen. Die heb ik liever niet in mijn omgeving. Gehandicapten weten hoe het is om te kampen met lichamelijke ongemakken en hebben veel begrip voor elkaar. O wacht, ik ben aan het liegen.
Op de heetste dag van het jaar besloten mijn zusje en ik van Roermond naar Parijs te gaan. Gelukkig hadden we airco, dus er was niks aan de hand. Tot de airconditioning het liet afweten met veertig graden. Ook de routenavigatie liet ons in de steek en gaf ons de toeristische route. Geen snelweg bereden wij in België. Met de raampjes open toerden wij over de Vlaamse en Waalse hete binnenwegen.
‘Zij weet onze namen niet eens!’, riep een van mijn leerlingen door mijn klas.
Het was niet waar. Ik wist de namen wel, maar ik kon ze niet snel genoeg opdiepen uit mijn geheugen rond mijn diagnose ‘MS’. Een naam die je pas na een paar minuten weet, daar heb je niet zoveel aan als je nú de aandacht van een leerling wilt hebben. In diezelfde periode was de naam van een van mijn beste vriendinnen ook weg uit mijn hoofd.