Sylvia Visser

Verhalen

Iedere maandag schrijft Sylvia Visser een kort verhaal.

Archief

De rest van de klas zou wel jaloers zijn. Iedereen ploeterde in de saaie schoolbanken en zij had een weekje vrij. Overdag vergaderen, dat was slaapverwekkend, maar ‘s avonds op stap was geweldig. Dat voelde ze aan de leren lap in haar mond. Haar leraar Nederlands had haar gevraagd of ze het leuk vond mee te doen aan het EJP, het Europees Jeugdparlement.

Lees verder

‘Ben jij niet bang dat je opa of oma het krijgt?’ Joris schreeuwt in haar oor. Hij probeert de muziek te overstemmen.
Sylvia haalt haar schouders op. ‘Die hebben zelf nog de oorlog meegemaakt. Die snappen dit echt wel.’
‘Zijn jouw opa en oma al zo oud?!’, vraagt Joris. Hij legt zijn hand op haar schouder.

Lees verder

‘Ik denk dat veel mannen het opwindend vinden, een vrouw die zo kwetsbaar in bed ligt.’

De woorden van haar ex klonken door haar hoofd terwijl haar date haar tepels tussen zijn vingers klemde. Had haar ex gelijk? Was dit wat haar date opwond?

Lees verder

Gelukkig was ze al eerder in Berlijn geweest. Ze kende Checkpoint Charlie, de controlepost uit de tijd dat alleen de vogels van West- naar Oost-Berlijn vlogen. Ze liep eerder over de Kurfürstendamm, die Wilhelm I liet aanleggen naar het voorbeeld van de Champs Elysées. Ze was onder de indruk geweest van de Berlijnse Muur. Ze had de wind gevoeld die er in de straten van Berlijn altijd is.

Lees verder