Sylvia Visser

Als je een manier zoekt om iets aan je libido te doen, zou ik proberen kinderen te krijgen. Nee, ik heb het niet over krijsende kinderen die een romantisch samenzijn verstoren. En nee, ook niet over huilende baby’s die je nachtrust dusdanig ontwrichten dat je überhaupt niet in staat bent iets te presteren. Daar verheug ik me alleen maar op (ik weet het, niet voor te stellen voor sommigen van jullie).
                Ik heb het over de periode daarvoor, over het proberen kinderen te maken. In al mijn naïviteit dacht ik dat dat een leuke periode zou zijn. Hoe vaak heb ik aan mijn vader gedacht die zei dat steeds weer een verplicht nummer echt niet zo leuk is? Overigens had mijn vader die informatie wat mij betreft voor zich mogen houden. Tot op dat moment was ik ervan overtuigd dat mijn ouders het drie keer hadden gedaan: een keer om mij te krijgen en nog twee keer voor mijn zusjes. Wat een deceptie.
                Mijn man en ik zijn nu zo’n anderhalf jaar bezig, maar helaas zonder resultaat. Ik geef echter toe dat het niet mee heeft geholpen dat mijn man maandenlang in het buitenland zat (a poolboy would have come in handy). Mijn man voelde zich net een fokstier hier thuis, bij een positieve ovulatietest zat ik direct naast hem: ‘Zullen we?’
                Van pure ellende heb ik uiteindelijk de ovulatietesten maar aan de kant gegooid en ben zelf mijn cyclus goed in de gaten gaan houden. Ik kan niet zeggen dat dat een aanrader is. Altijd was mijn cyclus regelmatig, maar van de spanning nu opeens niet meer. En dan verschijnt er ook nog een onderzoek waaruit blijkt dat stellen zonder kinderen gelukkiger zijn… Tja, waar doe je het eigenlijk allemaal voor?