Sylvia Visser

Ik haat maandagen. Het lijkt me een rotleven als je iedere week op die manier moet beginnen. Heb je echt zo’n hekel aan je werk? Ach welnee, mensen menen het niet. Ze verwijzen slechts naar de uitspraken van die luie, dikke, zelfingenomen huiskat. Garfield, die haat maandagen. Maar of de oranje veelvraat al sinds zijn geboorte in 1978 maandagen haat?
               In 1979 was er iemand die een nog grotere hekel had aan maandagen. Brenda Spencer, een zestienjarig meisje dat op een maandagmorgen een bloedbad aanrichtte op een basisschool. Vanuit haar ouderlijk huis schoot ze met een geweer, dat ze paradoxaal genoeg met kerst had gekregen, lukraak op kinderen en volwassenen op de speelplaats van de school. ‘I don’t like Mondays’, voerde ze aan als reden. Volgens haar was het leuk, het was als schieten op eenden.
               Brenda Spencer zit na 39 jaar nog altijd vast. Ze verklaarde later dat haar vader haar had mishandeld en misbruikt. Dat lijkt echter geen rechtvaardiging om te moorden. Het gemopper over maandagen staat nu ik dit weet, wel in een heel ander daglicht. En de zinloosheid ervan. Tell me why. I don’t like Mondays.