Sylvia Visser

Het behoeft geen studie, stem op Rudi. Koen moet je doen. Links moet stoppen, rechts heeft voorrang. In Rotterdam spreken we Nederlands. Een greep uit de shockerend slechte slogans voor de gemeenteraadsverkiezingen. Tja, om de politiek in te gaan heb je geen enkele opleiding nodig, de grootste idioot kan hier minister-president worden.
            Vandaag moeten we weer stemmen. Inderdaad, moeten. In mijn hoofd hoor ik de meester praten: voor stemrecht is hard gevochten, daar moet je wel gebruik van maken. Ik heb geen idee wat de issues zijn hier in de gemeente en ik ken de politici niet. Stemmen is dus eigenlijk een wassen neus, mijn stem zou zomaar per ongeluk bij een of andere malloot terecht kunnen komen.

            Toch stel ik alles in het werk om deze schijndemocratie in stand te houden. Als er een stemwijzer was geweest voor mijn gemeente, had ik die ingevuld. Om het advies vervolgens in de wind te slaan, er komt toch altijd een partij uit waar ik principieel op weiger te stemmen. Bij gebrek aan een stemwijzer heb ik de lijst met partijen bestudeerd, maar daar word ik ook niet heel veel wijzer van. Veel christelijke partijen in het gereformeerde Bunschoten-Spakenburg, een eenzame vrijheidspartij en een partij die waarschijnlijk een slogan heeft als ‘In Spakenburg spreken we Spiekendorps’.

              Ik kan dus kiezen tussen christelijk, zeer christelijk en extreem christelijk, het blijft sympathiek dat die partijen aan het begin van het dorp het bord ‘Ook de kerken heten u welkom’ hebben laten plaatsen. Ik kan kiezen voor een vrijheidspartij, maar ik ben bang dat mijn man dan gedwongen wordt zijn haar te blonderen. Bij de laatste partij heb ik ook een probleempje: ik spreek geen Spiekendorps!