Sylvia Visser

Wij, Amadeiro, zijn zeer verheugd dat wij zondag, maandag en dinsdag wederom Oeteldonk mogen verblijden met onze komst. Met de Hoftrein bewegen wij ons van het Winterpaleis naar Oeteldonk Centraol alwaar de boeren en durskes ons juichend opwachten. Vanwege ons bezoek is het drie dagen feest. Gedurende deze dagen verblijven wij in het Zomerpaleis aan de Markt in Oeteldonk, ook wel Hotel Centraal genoemd. Waarom sommigen het paleis zo noemen, is ons echter een raadsel.
                De Dynastie der Amadeiro’s bezoekt Oeteldonk ieder jaar sedert 1883 toen Amadeiro I aan de macht was. Wij zijn Prins Amadeiro XXV. Amadeiro Ricosto di Carnavallo, Ridder van het Reksam, Heer en Meester van Oeteldonk en deszelfs omliggende watervrije moerassen en zandwoestijnen enz., enz., enz. Als wij naar Oeteldonk gaan, nemen wij altijd onze trouwe Adjudant mee. Onze steun en toeverlaat in het Winterpaleis en tijdens de barre, koude tocht naar Oeteldonk. Sommige mensen verwarren de Adjudant met ons, Amadeiro. Onbegrijpelijk, want de verschillen zijn enorm. Zo zal de Adjudant nooit het prinsenkruis dragen. Bovendien draagt hij een rood-wit-gele sjerp, terwijl wij een blauwe sjerp dragen.
                Er is nog iets wat ons van het hart moet. Er gaan verhalen dat wij Amadeiro heten, omdat de naam een anagram is van ‘omdraaide’ en carnaval het feest is van de omgekeerde wereld. Ware nonsens. Er is toch ook niemand die gelooft dat Willem-Alexander zo heet omdat zijn naam een anagram is van ‘malle laxeerwind’. Tot slot willen wij kwijt dat het ons bijzonder zou plezieren als alle boeren en durskes het Oeteldonks volkslied zingen wanneer wij een Oeteldonks evenement of etablissement bezoeken. Zie hier de tekst van het eerste couplet opdat gij alvast kunt oefenen.