Maria Genova (1973) is schrijfster en journalist. Van haar hand verschenen onder meer de boeken Komt een vrouw bij de h@cker (2014), Dansen op de muur (2014), Het Duivelskind (2013), Vrouwen te koop (2011), Vrouwen die mannen geloven (2010) en Communisme, sex en leugens (2007). Met haar boeken won ze diverse prijzen en ze werd ook uitgeroepen tot schrijfster van het jaar 2014.
Spannende boektrailer opnemen
Maria Genova
gastblog
16 januari 2015
Een journalist zei laatst tegen me: ‘Ik wist niet dat er ook boektrailers bestaan, ik ken alleen de filmtrailers’. Of het grote publiek het verschijnsel boektrailer kent, weet ik niet, maar onder schrijvers zijn de korte filmpjes heel hip. Meestal is het een intrigerende combinatie van woorden en beelden, bedoeld om potentiële lezers nieuwsgierig te maken naar het boek. Als je de kosten van zo’n project wilt drukken, schakel je vrienden en kennissen in die graag een keer willen acteren. Ik regelde het allemaal via Twitter en dat ging heel gemakkelijk. Hierbij een sfeerimpressie van een filmdag.
‘Waatuh? Zijn dat echte politieagenten?’
Een knappe donkere jongen kijkt me geschrokken aan. Hij heeft een strafblad, maar inmiddels heeft hij met behulp van een stichting een nieuwe start in het leven gemaakt. Als acteur en toneeltrainer. En nu moet hij in een scène spelen in de boektrailer van “Vrouwen te koop” samen met echte politieagenten.
‘Dus het zijn geen acteurs, ze zijn echt?’
‘Ja, eentje houdt zich bezig met het opsporen van pooiers en de ander heeft vijf jaar bij de zedenpolitie gewerkt.’
Terwijl de cameravrouw haar spullen klaarzet, zien we een Jaguar het parkeerterrein oprijden. De opnames vinden plaats in een loods in een vervallen buurt in Utrecht en een Jaguar valt in zo’n omgeving behoorlijk uit de toon. Een blonde man in maatpak stapt uit en loopt richting de studio. De donkere jongen kijkt me vragend aan. ‘En wie is die gast? Lijkt niet op politie.’
‘Nee, hij is advocaat.’
‘Waathuh? Een echte advocaat?’
‘Een echte, een strafpleiter. Vandaag is alles echt. Behalve het pistool dat je straks krijgt om de meiden te bedreigen.’
De jongen kijkt me nog steeds een beetje ongelovig aan. ‘En wat voor rol gaat die advocaat spelen? In het script stond niets over een advocaat.’
‘Hij gaat pooier spelen, samen met jou. Je moet hem wel een beetje straattaal leren.’
Ik zie een groeiend ongeloof in zijn ogen.
‘OK, je hoeft hem niets te leren. Hij heeft inmiddels zo veel pooiers verdedigd, dat hij zich sowieso kan inleven.’
De nette advocaat als mensenhandelaar blijkt een schot in de roos. Hij weet precies hoe dat wereldje eruitziet en wat de pooiers doen. Met een gemene grijns pakt hij een van de slachtoffers, stopt haar hoofd in een wasbak en draait de kraan open. Ze gilt zo hard dat we er allemaal van schrikken.
Boektrailers en boeken zijn meestal twee losstaande producten, maar in dit geval heb ik een stukje van de opnames vereeuwigd in mijn nieuwe boek ‘Vrouwen te koop’. Iedereen kan dus lezen hoe de politie een deur intrapt en dat vervolgens in het filmpje zien. Met alle moderne middelen valt zo’n trailer vast ook te integreren in een e-book. Zo ver ben ik nog niet, maar de boektrailer van ‘Vrouwen te koop’ is net als de trailers van mijn andere boeken te zien op YouTube of op www.mariagenova.nl. Wat levert zo’n boektrailer op? Maakt het mensen echt nieuwsgierig naar het boek? Ik weet het antwoord nog steeds niet. Maar misschien jullie wel.