top of page
Marjolein van Driel

Marjolein van Driel (34), voormalig freelance copywriter, tegenwoordig door ‘t leven gaande als contentbeheerder en in haar vrije tijd een fervent blogster. Naast de hobbyblogger uithangen publiceert zij (on)regelmatig gedeelten uit haar gedachten in dichtvorm en vindt zij het heerlijk om te spelen met de Nederlandsche taal in haar meest pure vorm.

Praat eens iets vaker met je buur-forens

Marjolein van Driel

gastblog

10 mei 2016

Treinen. Niet als zelfstandig naamwoord, maar in dezen bedoeld als werkwoord. Ik doe het. En vaak ook. Niet alleen van en naar het werk, zoals een goede forens betaamt, maar ook om in de meeste andere gevallen van A naar B(eter) te geraken. Tja, je moet wat zonder auto.

 

Met grote regelmaat vervloek ik de maatschappijen achter de spoorwegen. Dat is niet heel moeilijk, want wie regelmatig met de trein reist, moet het herkennen als ik zeg dat treinen vaker te laat (of helemaal niet) rijden, dan op tijd. Althans, de keren dat ze te laat zijn, blijven je langer bij, omdat het ‘t meeste gedoe oplevert. Want als trein 1 te laat is, haal je trein 2 nevernooitnie en dan kun je de aansluiting met de bus ook wel op je buik schrijven om vervolgens je kapot te ergeren omdat je het hele (veel te lange) eind moet lopen om daardoor veel later op kantoor aan te komen dan oorspronkelijk de bedoeling was. Maar goed, ik dwaal af, hier wilde ik helemaal niet naartoe. Ik nam ergens een verkeerde afslag, en dat terwijl dat helemaal niet kan met een trein.

 

Ik wilde het hebben over de houding van het gros treinende mensen (ikzelf incluis). Ik noem het de welbekende Facebookhouding; geconcentreerd, diep met je hoofd voorovergebogen, volledig afgezonderd, jezelf verschuilend in je smartphone om maar niet met je forenzende buurman of buurvrouw te hoeven praten.

 

Negentig procent van mijn treinreizen breng ik zelf ook door in deze Facebookhouding, maar zo nu en dan - zoals nu - besef ik dat een nietszeggend praatje over het weer, over een artikel uit de krant of gewoon random nonsens bespreken met een wildvreemde mede-forens, de wereld zoveel leuker en gezelliger maakt. Want die 10 procent van het treinen die ik niet in FB-houding doorbreng en daadwerkelijk een praatje maak met een volkomen vreemdeling, brengt bij mij in ieder geval een dikke glimlach op het gezicht.

 

Dat zouden meer mensen moeten doen. Maak de wereld mooier en begin bij jezelf; praat eens met je buur-forens en lach!

bottom of page