Boze suikergeesten
blog
3 januari 2024
De boze geesten verjagen is de mensen gelukt, denk ik. Mijn ramen trilden althans van de knallen. Sinds mijn trommelvliezen een keer oprecht pijn deden toen ik buiten was in de nieuwjaarsnacht, waag ik me niet meer op straat. Ik geniet van het prachtige siervuurwerk achter mijn ramen. Ik ben de mensen die daar bakken met geld aan besteden dan ook erg dankbaar. Ik wens iedereen een gelukkig, gezond en liefdevol 2024.
​
Zelf heb ik het oude jaar uitgeluid met een overdosis suiker. Oliebollen, appelbeignets, zelfgemaakte bowl met vers fruit. Ik heb ervan genoten, maar nu wil ik weer stoppen met suiker. Lastig vind ik dat wel. Door de overdosis suiker die ik verorberd heb in december, ben ik namelijk verslaafd aan suiker. Als ik suiker eet, word ik even heel blij. Ik voel me gelukkig. Om daarna in een dip te zakken. Ik voel me moe, lusteloos, ik verlang naar suiker. Ik wil me weer zo blij voelen. Dit probleem kan ik eenvoudig oplossen: gewoon weer suiker eten. Beter kan ik dat natuurlijk niet doen, maar dat vraagt kracht. Veel kracht.
​
‘Eet mij, eet mij, eet mij’ klinken kleine stemmetjes van boze suikergeesten uit mijn kast. De harde knallen hebben hen niet verjaagd. De boze suikergeesten zijn sterker dan de knallen en sterker dan ik. Gelukkig weet ik dat ik wel slimmer ben dan zij. Ik koop gewoon geen suiker meer. Dan hoor ik de boze suikergeesten niet meer roepen in mijn huis. Ik win.
Lees ook:
