Sylvia Visser

Met Pasen bezocht ik voor het eerst in mijn leven Londen. Ik bekeek highlights als de Big Ben en Buckingham Palace. Geweldig vond ik ook de typisch Britse, zwarte taxi’s, de rode dubbeldekkers en de rode telefooncellen. En natuurlijk de Engelse lekkernijen. Ik begon mijn dag met een ‘English breakfast’ inclusief worstjes, spiegelei, bacon en witte bonen in tomatensaus. Een ontbijt zo vet dat ik er thuis niet aan zou moeten denken, maar op reis smaakt alles beter. Wat natuurlijk ook niet mocht ontbreken in dit weekend was een Britse high tea, of een ‘afternoon tea’ zoals de Engelsen hem noemen. Ik kreeg een enorme toren met hartige en zoete hapjes en ik verorberde ze allemaal.
                De eerste avond belandde ik al in een gezellige pub. Behalve ‘pints of beer’ stonden er ‘fish and chips’ op de kaart. Op school leerde ik vroeger dat deze vette hap in een krant wordt verpakt wanneer de Engelsen hem halen. Groot was dan ook mijn enthousiasme toen ik zag dat mijn ‘fish and chips’ geserveerd werden op een stuk krant. Nieuwsgierig begon ik aan de Engelse friet en frikandel speciaal, maar wat een teleurstelling toen ik ontdekte dat het gewoon een lekkerbekje met friet betrof. Eveneens te koop in het vissersdorp waar ik woon. Dat had mijn leraar Engels me vroeger ook weleens mogen vertellen. Maar goed, ik had mijn ‘fish and chips’ gehad.
                Het hoogtepunt van Londen vond ik echter niet de Britse lekkernijen en ook niet de bekende bouwwerken. Wat mij vooral opviel was de gezellige sfeer in de stad. Gezelliger dan Parijs, Rome, Madrid, Athene of Berlijn. En als Brabander spreekt mij dat natuurlijk aan. Dus ik ga graag nog eens terug naar Londen en dan zul je mij ongetwijfeld vinden in een pub met een ‘pint of beer’. Cheers op Londen, de gezelligste stad van Europa!