Lees ook:
Op z'n Grieks
blog
11 mei 2016
Joost mag weten waarom mijn pogingen geblokkeerd werden om dichter bij de Griekse goden te komen. Op dag 1 was de Akropolis gesloten. Het blijft duister wat de reden was. Op dag 2 werkte de lift niet omdat het waaide. Niet alleen de NS vervoert mensen slechts als er geen weer is. Op dag 3 probeerden de Grieken me weer weg te sturen, omdat het kon gaan regenen. Ze onderschatten echter de technieken van een vrouw.
Ik werd zo kwaad dat er als vanzelf een regenbui over mijn wangen stroomde. Het kon immers toch niet zo wezen dat ik Athene moest verlaten zonder op de Akropolis te hebben gestaan. De krokodillentranen van een vrouw doen gelukkig in alle culturen wonderen. De derde dag bezocht ik de tempels van de Akropolis. Al het goede komt in drieën.
Er was iets met deze vakantie en het getal 3. Zo zat ik drie keer vast in de lift. Nee, niet doordat het waaide; de lift werd gewoon steeds op z’n Grieks gerepareerd. Ook drie keer haalde een ober mijn drankje weg toen ik even mijn handen ging wassen. En drie keer had ik woorden met een kelner die mij witte kaas van koemelk wilde verkopen voor feta van schapen- en geitenkaas. Nog een geluk dat de Grieken onder de indruk zijn van mijn Italiaanse temperament. Ik zag dat het goed was.