Sylvia Visser

Lichaamssappen uitwisselen hoort bij seks. Speeksel, sperma, vaginaal vocht. En voor Patricia Paay maakt urine ook deel uit van dat rijtje. Opwindend omdat het niet hoort. Niet mag. Omdat het de ultieme onderdanigheid is. Heerlijk moet het zijn om je onder te laten plassen door je partner. De warme vloeistof over je lijf te voelen stromen. Zoiets moet het althans zijn. Mijn voorkeur heeft het echter niet. Nou ja, om eerlijk te zijn, weet ik dat niet. Ik heb het namelijk nog nooit geprobeerd. Toch was ik dat ook niet van plan. Niet dat ik vies ben van mijn partner, maar dit vocht mag hij zelf houden.
                Moeders daarentegen schijnen de afvalstoffen van hun kinderen heerlijk te vinden. De plas en poep van je eigen kroost zal wel naar rozen ruiken. En eruitzien als goede chardonnay en toastjes met filet americain. Wellicht is het een overlevingsmechanisme. Een manier om al die vieze luiers van je koters te verdragen. Sommige moeders vinden hun kinderen warempel zo verrukkelijk dat ze zelfs de fecaliën met iedereen willen delen. En er foto’s van in de social media plaatsen.
                Zo bracht het kind van een kennis voor de eerste keer zijn potje zelf naar de wc. De moeder was door het dolle heen en pakte haar telefoon om er foto’s van te maken. Met een helikopterview op de inhoud. Ze deelde de afbeeldingen op Instagram, Facebook en Twitter. Alsjeblieft, zeg. De geur van viooltjes heeft mijn neus nog nooit bereikt bij het babybillen poetsen. Hou de uitwerpselen en golden showers van je kids voor jezelf. Laat mij gewoon geloven dat het ouderschap een grote, roze wolk is.