Sylvia Visser

Niet bang was ik ervoor, ik wist het gewoon. Rechtop in bed zat ik. Nou ja, als ik dat had gekund. De ambulance die mij wakker had gemaakt, vervloekte ik. Alsof mijn probleem groter was dan dat van degene in de ziekenauto. Ik wist zeker dat ik hierna niet meer zou kunnen slapen. Het was me de laatste tijd al vaker gebeurd. En daarom was ik geïrriteerd meteen toen ik ontwaakte. De adrenaline gierde door mijn lijf, dus ik was direct in de opperste staat van alertheid. Ik was echter niet voor één ziekenwagen te vangen. Ik zette een ontspanningsoefening aan. Mijn slaapproblemen waren zo erg geworden dat ik zelfs met mindfulness of yoga nidra niet kon slapen. Ik werd er nog bozer van, ik had mijn slaap hard nodig. Door mijn woede nog meer adrenaline, nog meer alertheid en dus zeker niet meer slapen. Neerwaartse spiraal. Ik kon uit bed gaan. Nee, dat kon niet. Ik móest slapen.

 

Al jarenlang kamp ik met slaapproblemen. Eigenlijk als kind al. Ik deed wat ze je aanraden voor het slapen gaan: een boek lezen. Vervolgens vond ik het boek echter te spannend om weg te leggen. Ik ging er volledig in op, werd één met het verhaal. Mijn moeder draaide de lampen eruit, maar ik las verder met een zaklamp onder de dekens. Met het boek in mijn handen viel ik in slaap. De volgende ochtend zette ik extra vroeg de wekker omdat ik verder wilde lezen. Tegenwoordig heb ik daar ambulances voor. Een boek lezen helpt mij dus niet om in te slapen. Of ik nou een boek lees op mijn tablet of een spelletje doe of op Facebook zit, zou daar echt verschil in zitten? Ach welnee, in alle gevallen word ik boos op mezelf als ik er te lang mee doorga. Hallo adrenaline, dag slaap.

 

De ene periode gaat het slapen beter dan de andere. Eigenlijk gaat het inslapen momenteel prima, hooguit een beetje aan de late kant. Een probleem is dat niet aangezien ik niet noodzakelijk om zeven uur mijn bed al uit hoef. ‘s Ochtends vroeg wakker worden gaat tegenwoordig ook goed met dank aan de ambulances van Roermond. Vervolgens wakker blijven gaat uitstekend met dank aan mijn adrenaline.  Nooit meer slapen. Ik moet niet boos zijn op de adrenaline maar haar dankbaar zijn.