Sylvia Visser

   ‘Ich will dir mein Herze schenken.’

Iemand je hart volledig schenken is het mooiste wat er is. De aria waarin dit bezongen wordt, raakte mij weer diep toen ik Bachs Matthäus Passion bezocht. Iedereen die The Passion van de EO op tv weleens heeft bekeken, zal weten dat het daarin draait om de liefde voor Jezus. Ook Bachs Passion gaat over de liefde voor Jezus. Wanneer ik luister naar de eerder genoemde aria gaat het voor mij echter over een man van vlees en bloed die ik heel erg leuk vind. Ik moet hem alleen nog ontmoeten.

 

Met mijn moeder bezocht ik de Matthäus Passion van Bach van de Nederlandse Bachvereniging in het Muziekgebouw in Eindhoven. De Matthäus van de Nederlandse Bachvereniging bezocht ik eerder in de Grote Kerk in Naarden. Dat zou het summum zijn van de Matthäus-uitvoeringen; daar moest je geweest zijn. Nou, ik ben er geweest en ik hoef er nooit meer heen. Wat een deceptie. Misschien had ik gewoon pech dat er toen verschillende solisten geveld waren door een griepgolf. Ik sprak in Eindhoven echter ook andere mensen die dezelfde teleurstelling als ik in Naarden hadden ervaren en bij hun uitvoering waren er geen zieke solisten. De Matthäus in Eindhoven was alles behalve een ontgoocheling. Wat een prachtige uitvoering was dat.

 

In de pauze vroeg ik een leuke man die naast mijn moeder en mij zat, een foto van ons te maken. Mijn moeder wist me na afloop te vertellen dat die man tijdens de uitvoering steeds stiekem naar mij had zitten kijken. Ik vond hem ook charmant, dus ik had best nog even een babbeltje met hem willen maken. Helaas vertrok hij al tijdens het applaus om de bus te halen. Ik vrees dat ik hem nooit meer zal zien.

   ‘Ich will mich in dir versenken.’