Sylvia Visser

‘Later als ik gescheiden ben’, zei een kindje in het programma ‘Praatjesmakers’.
‘O, dus je gaat later trouwen?’, vroeg presentator Jochem van Gelder.
Nee, trouwen ging het kind niet, maar scheiden wel. Dat doet immers iedereen. Ik moest hard lachen om de uitspraken van het kind, maar was ook geshockeerd om het vertekende wereldbeeld dat het had. Of misschien had het kind wel meer realiteitszin dan ik.

Als kind van gescheiden ouders heb je een grote kans om zelf later ook te gaan scheiden, zo werd mij verteld. Dat gold natuurlijk niet voor mij. Ik zou mijn ouders niet achterna gaan. Bam! Als een mokerslag komt de realiteit bij me binnen terwijl ik bezig ben met mijn echtscheidingsconvenant. Mijn huwelijk is mislukt. Ik heb gefaald. Het is me niet gelukt mijn huwelijk te laten werken. Dit is niet hoe ik het voor me zag toen ik aan mijn relatie begon. Mijn huwelijk zou niet bij de twee op de drie mislukte huwelijken zitten. Of zijn het er tegenwoordig al drie op de drie?

Bijna zou je het geloof in de liefde verliezen door de statistieken. Nou weet ik gelukkig dat statistiek liegen voor academici is. En ook dat er altijd nieuwe deuren opengaan waar er een gesloten wordt. Dus vol vertrouwen treed ik mijn toekomst vol liefde tegemoet. Later als ik weer getrouwd ben …