Sylvia Visser

De ware liefde overwint altijd. Niet dat die uitspraak betrekking heeft op ons, maar dat schreven Erwin en ik op Facebook bij onze foto. We kennen elkaar al twintig jaar. We ontmoetten elkaar als rookmaatjes bij de kerk waar Erwin en mijn ex-man toe behoorden. Erwin rookt nog steeds en ik soms ook weer even als ik rookherinneringen ophaal.

 

Erwin verhuisde een paar jaar geleden naar een dorpje bij Roermond. Toen hij onlangs via de social media ontdekte dat ik nu ook in Roermond woon, stelde hij me voor iets af te spreken. Ik was direct enthousiast. We begonnen met een borrel op de Roerkade en gingen daarna naar Ume, een sushi-restaurant. Helaas paste ik daar met mijn rolstoel niet onder de tafel en het personeel was niet bereid te helpen door de tafel omhoog te zetten met bierviltjes. Met een buitentemperatuur van 33 graden en een binnentemperatuur van zeker 40 graden, moesten wij binnen aan een tafel zitten. Toen bleek ook nog eens dat het personeel niet kon vertellen door welk eten soja zat. Bijna een garantie voor mij om ziek te worden aangezien ik allergisch ben voor soja. Erwin werd woedend als voormalig kok. Een beetje chef weet wat hij serveert.

 

Op de Markt hebben we uiteindelijk gelukkig een heerlijke schnitzel gegeten. Met een espresso en een sigaretje eindigde onze avond toch nog heel goed. En belangrijker nog: ik heb mijn eerste vriend in Roermond gevonden. We gaan nog heel veel biertjes, espresso en sigaretjes delen. Op de ware liefde.