Sylvia Visser

Het nieuwe jaar geef ik een vrouwelijke start. Van winkelen houd ik niet, maar in homeshopping ben ik des te beter. Komt dat even goed uit in deze coronatijd. Dus liggend in mijn bed bezocht ik lingerieshop na lingerieshop. Ik vroeg me wel af hoe charmant de setjes zouden staan met mijn katheter, maar vast niet minder elegant dan de luiers die ik twee jaar geleden droeg. Het was de hoogste tijd dat ik weer wat aandacht besteedde aan mijn vrouwelijkheid.

 

Een maand lang was ik te ziek om waarde te hechten of aandacht te besteden aan mijn uiterlijk. Ik maakte me niet op, ik verzorgde mijn handen niet, ik onthaarde me niet. Even kon mijn uiterlijk me niets schelen; ik was te druk met ziek zijn. Mijn vrouwelijkheid kon wel een boost gebruiken. Ik besloot dat het weer tijd was om mezelf te verzorgen. Nu vijl ik mijn nagels weer; een maand geleden kon ik dat niet. Ik draag weer oogschaduw, mascara, lippenstift. Er groeien geen bossen haar meer onder mijn oksels of op andere plaatsen. Ik ben het waard om goed voor mezelf te zorgen. Ik ben het waard om wat zelfliefde te tonen.

 

Dus ik kocht een prachtig lingeriesetje als kroon op mijn vrouwelijkheid. Mooi, elegant, sexy. Het setje is eigenlijk ver boven mijn budget, maar zo af en toe moet een vrouw zichzelf iets gunnen. Mijn vrouwelijkheid verdient wat aandacht. En dat mag ik best omzetten in een mooi cadeau. Mijn vrouwelijkheid is het waard om van te houden. Ik ben het waard om van te houden.