Lees ook:
Overvallers
blog
11 januari 2017
Gebel aan mijn voordeur, geklop op de achterdeur. En ik dacht van mijn rust te kunnen genieten op het kleinste kamertje. Bekijk het maar, besloot ik. Als het belangrijk is, kom je maar een keer terug. Schijnbaar kon het echter niet wachten, want het getring en gebonk hield aan. Nog even en dan trappen ze de deur in, schoot door mijn hoofd. Enigszins geïrriteerd besloot ik daarom toch maar mijn rustmoment van de dag te onderbreken.
Bij het openen van de voordeur sloeg ik steil achterover. Drie man politie op mijn stoep! En ik was me van geen kwaad bewust. Toch? Verbaasd keek ik de agenten aan. Ze informeerden vriendelijk of alles goed met me was. Nou, nou, wat een plotselinge belangstelling. Met mij was niets aan de hand. Aan mijn achterdeur bleek ook nog een diender te staan. Waar had ik deze eer aan verdiend? Ze legden uit dat mijn overvalsalarm was ingeschakeld. Toen viel bij mij het kwartje. Er waren net twee monteurs voor mijn alarm geweest. Een politieman vertelde dat de elektriciens verderop in de straat staande waren gehouden. Indrukwekkend, zoveel blauw in mijn buurt.
De monteurs bleken per ongeluk het overvalsalarm te hebben ingeschakeld. Ik had weleens heimelijk overwogen te testen of het werkte, maar daar ben ik nu wel van overtuigd. Als ik ooit hulp nodig heb, dan weet ik wat mij te doen staat. En wat een snelle reactie van de politie! Uit mijn mond niets dan goeds over het politieapparaat. Sinds de inbraak hier voel ik me weer veilig in mijn eigen huis. Knappe inbreker die daar nog verandering in weet te brengen. Maar misschien is dit de overvallers verzoeken…