Sylvia Visser

O, speling van het lot ... wee mij! Waarom word ik verliefd op een fanatieke hardloper? De liefde leidt mij naar marathons net nu ik zelf helemaal niet kan staan of lopen. Tijdens de laatste reis met mijn vader had ik nachtmerries over de JSF en over de marathon van New York. In mijn hoofd was ik duidelijk aan het vechten. Of was het een voorteken dat ik moest knokken om te lopen?

Maurice ontmoette ik nog maar een maand geleden voor het eerst. Hij nam me mee naar de marathon van Berlijn en binnenkort gaan we naar die van Amsterdam, Frankfurt en Florence. Nu spookt steeds maar door mijn hoofd dat ik mijn nachtmerrie moet overwinnen en de marathon van New York moet lopen. Stapje voor stapje. Inmiddels heb ik thuis weer gestaan. Nog even doorzetten en dan kan ik in huis weer lopen. Iets met een wil en een weg.

Mijn moeder merkte laatst op dat ik tegenwoordig niet meer schrijf. Al geruime tijd lukt het me inderdaad niet me ertoe te zetten, terwijl ik er zoveel energie van krijg. Schrijven maakt me blij. Het eerste wat Maurice deed na onze ontmoeting was mijn boek kopen. Hij spoorde me aan de pen weer op te pakken. 'Ik neuk niet voor niets met een schrijfster!'