Sylvia Visser

Verhalen

Iedere maandag schrijft Sylvia Visser een kort verhaal.

Archief

Zeker acht andere vrouwen heeft hij. Ik heb zijn telefoon gecheckt. Een in Amsterdam, een in Zaanstad, in Utrecht, Den Bosch, Almelo, Valkenswaard, Bunschoten, Groningen. En dan is er natuurlijk zijn ex-vrouw. Hij woont nog steeds in een huis met haar. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Volgens mij zijn ze nog altijd getrouwd.

 

Lees verder

Een zak van een vent is het! Wendy woelt in bed. Onbegrijpelijk dat gedrag van hem. Oneerlijk is het. Eerst roept hij maar van alles tegen haar en daarna gooit hij de deur dicht. Hij wil er niks meer over zeggen, het gesprek niet aangaan. Ze moet slapen. Hij is het niet waard, al die slapeloze nachten. Ze pakt haar telefoon en zet slaapmeditatie aan op YouTube: Lekker diep slapen zonder te piekeren of wakker te liggen.

 

Lees verder

‘Van harte met je 39e verjaardag! Voor mij ben je nog jong, hoor.’
‘Zo, en bedankt. Als ik nog eens een complimentje nodig heb…’
‘Ja, maar ik meen het.’
‘Uit jouw mond is dat echt geen compliment, Barbara.’
‘Hoezo niet?’
‘Pff, ik zal het spellen voor je. Jij bent 49!’ Sylvia rolt met haar ogen.

 

Lees verder