Vocht
verhaal
4 juni 2015
Misschien moet ik hem het voordeel van de twijfel geven. Een arm om me heen kan ik wel gebruiken. Zijn kussen in mijn nek zijn heel teder. Ik geloof dat ik hem verkeerd heb ingeschat. Hij gedraagt zich veel netter dan de corpsballen waar ik normaal voor val. Die weten niet hoe snel ze hun hand in je broek moeten stoppen en je tieten moeten aflebberen.
‘Ga staan.’ Hij vraagt het niet, hij commandeert me.
Ik kan hem best wat tegemoet komen. Ik gehoorzaam en doe mijn shirtje uit. Hij pakt me vast bij mijn middel en plaveit een pad van kussen over mijn buik. Van boven naar beneden. Zonder er zelf invloed op te hebben, trek ik mijn buik een stukje in. Zijn tong glijdt onder de band van mijn broek. Ik word vochtig. Tussen mijn wimpers door kijk ik hem aan. Hij is lief.
Geroutineerd maakt hij met een hand de knopen van mijn broek open, maar daarna vraag ik me af wat hij aan het doen is. Hij kan de weg in ieder geval niet vinden. Dit kan nog lang duren zo. Ik kan maar beter het heft in eigen hand nemen.
Niet groot, niet klein, niet dik, niet dun. Wel stijf. Zo dronken is hij dus kennelijk niet. Ik pak zijn pik vast met mijn rechterhand en beweeg de huid voorzichtig. Zijn lid groeit. Ik rol mijn tong over mijn lippen en raak het topje van zijn eikel met mijn mond. Hij siddert. Ik ga niet door. Ik kijk omhoog naar hem met zijn lul in mijn hand.
Mijn ogen gaan weer naar zijn geslacht. Tijdens het trekken wissel ik de stevigheid van mijn grip af. Soms wat krachtiger, soms wat losser. Ik breng mijn mond naar zijn jongeheer en bevochtig mijn lippen. Zijn penis glijdt mijn mond in. Hij beweegt zijn heupen, ik volg zijn ritme. Hij legt zijn handen op mijn achterhoofd en duwt mijn hoofd naar beneden. Zijn stijve drukt achter in mijn keel, ik moet kokhalzen. Ik sla zijn handen weg en stop abrupt met pijpen.
‘Sorry. Het spijt me. Ik wist niet dat je dat vervelend vond.’
‘Geeft niet.’ Een rilling loopt over mijn rug en mijn blik wordt waterig.
Hij trekt me omhoog en leidt me naar de ladder van mijn hoogslaper. Ik schop mijn schoenen uit en klauter naar boven in mijn bh en met mijn broek open. Ik kruip over de hoogslaper naar mijn matras. Het is maar een meter tot aan het plafond, dus je kunt er niet staan. Vanaf de trap observeert hij me.
Hij komt naar me toe en legt zijn handen op mijn dijen. Ik til mijn billen op. Hij rukt mijn broek uit en smijt hem naar beneden. Mijn bh maakt hij behendig los en gooit hem naast me neer. Ik ben helemaal naakt. Hij heeft zijn sweater nog aan. Ik pak de boord van zijn trui vast om hem uit te trekken, maar hij duwt me weer achterover. Hij wringt mijn benen uit elkaar en kruipt bovenop me. Zijn penis schuift naar binnen. Hij beweegt heen en weer. Zachtjes. Niet diep. Ik trek mijn knieën op in de hoop dat hij wat dieper komt. Maar het helpt niet. Dit is wat mijn vriendinnen en ik noemen ‘hem er lafjes in hangen.’ Morgen zullen we wel lachen om deze deceptie. Ik hoop maar dat hij snel klaar is.
Helaas. Het duurt maar en het duurt maar. Ik lig op mijn rug te wachten tot het over is. Ik kan me niet voorstellen dat hij het lekker vindt met zo’n passieve opblaaspop. Volgens mij heeft hij geen condoom gebruikt. Nou ja, niks meer aan te doen. Hij trekt zich terug uit me. Zou hij klaargekomen zijn? Ik heb er niets van gemerkt. Ik draai me op mijn linkerzij met mijn rug naar hem toe. Ik wil tegen elkaar aan liggen. Hij schuift een hand onder me en zijn andere arm slaat hij om mijn buik. Hij trekt me omhoog, zodat ik op handen en knieën zit. Hij duwt zijn piemel weer naar binnen, maar nu van achteren. Ik onderga het allemaal. Ik wil gewoon slapen.
Hij stoot voorzichtig en dan opeens neukt hij hard. Hij bonkt keihard. Ik weet niet goed wat er gebeurt. Het voelt warm, wel lekker eigenlijk. Daarna een scheurende pijn. Ik duw hem van me af en grijp naar mijn anus. Ik kijk naar hem. Mijn ogen spuwen vuur.
‘Flikker op!’
‘Sorry, het spijt me.’
‘Donder op.’
Hij kijkt naar me. Beduusd.
‘Sodemieter op!’
Ik kan hem van mijn hoogslaper afduwen. Een zetje en hij ligt beneden. Maar waarschijnlijk breekt hij dan zijn nek en kan ik de bak in. Dat is hij niet waard.
‘Was niet mijn bedoeling.’
Zou hij dat menen? Nee, vast niet. Zoiets doe je niet per ongeluk. Toch? In zijn blote kont maar met zijn sweater nog steeds aan klimt hij van de ladder af. Gelukkig, hij gaat. Beneden raapt hij zijn spullen bij elkaar, terwijl hij excuses blijft maken. Hij kleedt zich aan. Ik kijk op hem neer. De deur van mijn kamer slaat dicht. Ik blijf ingespannen luisteren tot ik de klapdeur aan het eind van de gang hoor. Ik zucht, hij is weg. Ik snap niet dat mijn huisgenoten niet op mijn geschreeuw hebben gereageerd. Ik wil huilen, maar er komen geen tranen.
Lees helemaal:
