Body positivity
verhaal
2 januari 2023
‘Knap dat je gewoon een bikini durft aan te trekken.’ Mijn ogen gaan over haar lichaam. Ik denk niet dat ik het zou durven in haar geval.
‘Vind je me te dik dan?’, vraagt ze.
‘Nee, ik vind dat je je niet moet schamen voor je lichaam.’
‘Jij hebt makkelijk praten met je maatje 36.’
‘Ik heb striae en putjes in mijn billen. Kijk maar.’ Ik draai me om in de kleedkamer van het subtropisch zwemparadijs en wijs naar mijn bovenbenen en billen.
‘Dat is waar’, zegt ze.
‘Nu word ik toch ook niet boos op jou? We hebben allemaal wel wat. Niemand is perfect’, zeg ik.
‘Je hebt gelijk, we zijn goed zoals we zijn.’
‘Juist. Body positivity’, zeg ik.
‘Ik moet je trouwens nog iets laten zien’. Ze pakt haar telefoon.
‘Je moet zo wel even afscheid nemen van hem, nomofoobje.’
‘Ik kan heus wel een uurtje zonder’, zegt ze.
‘Dat waag ik te betwijfelen. Je bent vergroeid met dat ding. Maar dat zijn we allemaal tegenwoordig’, zeg ik.
‘Kijk wat ik nu weer kreeg. Echt te walgelijk.’ Ze drukt me haar telefoon in mijn handen.
‘Ah, je kunt toch zonder.’ Ik lach en kijk haar aan. Mijn ogen twinkelen. ‘Je hoeft mij niks te bewijzen, hoor.’
‘Kijk nou, daar is iemand die wel wat heeft te bewijzen.’
Ik kijk naar het scherm van haar telefoon. ‘Jezus!’ Ik trek mijn gezicht samen.
‘Daar word je toch niet goed van’, zegt ze. ‘Ik weet niet wat die kerels willen bewijzen.’
‘Hij is in ieder geval niet onzeker over zichzelf’, zeg ik.
‘Ik vind het walgelijk’, zegt ze.
‘Mag ik hem terugappen?’
‘Van mij wel. Wat een eikel.’
Ik lach. ‘Inderdaad. En een worst.’
Ik verzend het bericht en geef haar telefoon terug.
‘Wat heb je geschreven?’, vraagt ze.
‘Wat goed dat je dat durft. #bodypositivity’
Lees ook:
