Sylvia Visser

‘Bosch by night’ kreeg afgelopen zaterdagavond opeens een heel andere betekenis. Het huis waar Jeroen Bosch ooit woonde, had plotseling geen buren meer aan een kant. Twee monumentale panden aan de Markt in Den Bosch zakten in elkaar als een kaartenhuis. De Markt, enkele honderden meters van de plaats waar ik geboren ben, zal nooit meer hetzelfde zijn.
                In de bezweken huizen waar de Pearle gevestigd was, is een aannemer tot een uur voor de instorting aan het werk geweest. Ja, was nou maar naar Specsavers gegaan. De verbouwing waarvoor Pearle een week sluiting gepland had, loopt een tikkeltje uit. Het is nog niet duidelijk of de ravage te wijten is aan deze werkzaamheden. Het kan ook een optelsom zijn van alle veranderingen aan het pand door de eeuwen heen. Toch zou ik niet graag in de schoenen van de aannemer staan. Ik denk niet dat hij in de toekomst nog veel goede zaken zal doen.
                Voorlopig zal de puinhoop op de Markt nog wel blijven bestaan. Ik ben benieuwd wat er hierna gebouwd zal worden. Hopelijk iets in de oude stijl en niet de afschuwelijke blokkendozen zoals die in de jaren zeventig geplaatst werden. Aanstaande zaterdag zal de lichtshow Bosch by night niet van start gaan. Beelden zouden daarbij op de huizen aan de Markt geprojecteerd worden. Bizar genoeg zou aan het eind van het lichtspektakel het pand van de Pearle virtueel ineenvallen. Alsof de duivel ermee speelt in dit Jeroen Bosch-jaar. Dat past overigens wel goed in de thematiek van de middeleeuwse kunstenaar.