Iedere maandag schrijft Sylvia Visser een kort verhaal.
Haar ultieme wraak
26 juni 2023
Een Harry Mens was het. Ze zou een hekel aan hem moeten hebben. Zogenaamd was hij aan het werk geweest in Duitsland. In werkelijkheid zat hij bij zijn minnares; hij woonde zelfs samen met haar in Frankfurt. Ze hadden nog net geen kinderen, het kon altijd erger. In de weekenden woonde hij gewoon samen met Mariëlle. Als het een film of boek was geweest, had niemand het geloofd. Dit was geen fictie; dit was haar leven.
Op haar glanzend blauwgroene fiets
19 juni 2023
Natuurlijk was ook zij zo’n bleue eerstejaars die haar fiets in de Kei-week met een klein stuiterslotje op de Grote Markt parkeerde. En weg. Haar moeder had nog een oude fiets in de schuur gehad, dus die was meegegaan naar Groningen. Anna schaamde zich eigenlijk dat ze op zo’n oude fiets moest rijden, maar haar ouders zeiden dat die goed genoeg was.
Uit de hoge hoed
12 juni 2023
‘Diep onder de indruk ben ik van hem. Of nee, dat zeg ik fout. Ik ben diep onder de indruk van wat hij maakt, van wat hij kan. Of ik ook onder de indruk ben van hem, valt te bezien. Ik heb hem nog niet ontmoet.’
‘Zingt hij dit?’, vroeg haar broer.
De allerbotste reactie
5 juni 2023
‘Bah’, zei hij. Zijn mond trok samen en ook zijn neus rimpelde.
Zij trok haar wenkbrauwen op. Dit was zonder twijfel de allerbotste reactie die ze ooit gekregen had.
Hij likte een paar keer aan de rug van zijn eigen hand.
‘Is dat wél lekker?’, vroeg ze.