Sylvia Visser

Dat eerste moment in je bestaan dat je ouders je enorm teleurstellen. Je hele leven hebben ze tegen je gelogen. En je krijgt niet eens de kans om van de schrik te bekomen. Je moet je mond houden tegen kleine broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en buurkinderen. Het pact van de grote mensen. Korte tijd later vroeg mijn grote neef of ik het geheim van Sinterklaas al kende. Wat was ik trots dat ik nu net zo volwassen was als hij.
                Vanaf dan wordt alles anders. Op school krijg je geen cadeautjes meer van Sinterklaas, maar je moet een surprise maken voor een ander kind. Er worden lootjes getrokken en natuurlijk hoopt iedereen dat hij een vriendje of vriendinnetje trekt. Van de onderwijzer mag je niet vertellen wie je hebt. Dus je verklapt je geheim aan niemand. Zo snel ben je bedreven in het liegen. Ik trok de eerste keer een heel leuk meisje uit mijn klas, dus ik wilde haar een prachtige surprise geven. Ik vroeg mijn moeder om hulp en samen maakten wij een sinterklaaspop. Mijn moeder naaide en ik keek of ze het goed deed. De hele klas was onder de indruk van de mooie sint.
                Een ander jaar wilde ik de surprise helemaal zelf maken. Ook het meisje dat ik toen trok, vond ik sympathiek. Dus ik zou heel erg mijn best doen. Ik maakte een bok, want ze turnde. Ik nam een doosje waarin ik het cadeau stopte en vier Bic-pennen als poten. Apetrots was ik op mijn eerste, volledig zelfgemaakte surprise. De klas sprak er schande van dat iemand zich er zo makkelijk vanaf had gemaakt. Ik hield mijn lippen stijf op elkaar. Niemand mocht weten dat ik de dader was. Ik werd ervaren in het liegen.