Sylvia Visser

Adje trekken, indrinken en wegtikken. Begrippen waarmee ik kennismaakte tijdens mijn studententijd in Groningen. In het eerste jaar maakten we elkaar uit voor ‘watje’ als iemand ‘al’ om drie uur ’s nachts naar huis wilde. We haalden de anderen steevast over nóg een wijntje of biertje te drinken en we gaven elkaar sigaretten terwijl de vorige nog lagen na te smeulen in de asbak. Regelmatig ging ik na een avond stappen naar huis als de markt al in volle gang was, ik rolde de kroeg uit en het felle daglicht deed pijn aan mijn ogen.
                Inmiddels ben ik natuurlijk een stuk ouder en wijzer (vooral ouder). Ik rook niet meer, ik drink niet meer zo veel en ik ga op tijd naar bed. Althans… meestal. Met vrienden uit mijn studententijd drink ik nog steeds te veel, ga ik te laat naar bed en rook ik weer. We lijken dan ook allemaal last te hebben van neanderthaler-tellen. Een avond met hen kost me een halve week. Tegenwoordig heb ik een paar dagen nodig om van zo’n avond bij te komen. Ik begrijp niet hoe ik het in mijn studententijd heb volgehouden om dag in, dag uit te gaan stappen. Ook financieel niet, alhoewel mijn kennissen met horecabaantjes daar met de vele rondjes op kosten van hun baas zeker een bijdrage aan geleverd hebben. Horeca-uitbaters van Groningen, bedankt voor het sponsoren van mijn studie.
                De manier waarop ik in het leven sta, is in sterke mate beïnvloed door mijn studententijd. Op de universiteit is mijn denken gevormd. Ik heb daar geleerd problemen een stuk groter te maken in plaats van ze direct op te lossen. De belangrijkste veranderingen in mijn denken zijn echter niet ontstaan op de universiteit, maar in de kroeg. Mijn vrienden en ik waren destijds in staat de volledige wereldproblematiek op te lossen op de achterkant van een bierviltje. Jammer dat we die gave in de loop der tijd weer zijn verloren. In mijn taalgebruik vind je nog steeds restanten van studententaal, vaak zonder dat ik het in de gaten heb. Zo zul je mij nooit pils horen bestellen, maar altijd ‘een biertje’ en het zal iedere (oud-)student duidelijk zijn dat ik het niet over voetballen heb als ik vraag: heb je nog gescoord?