Sylvia Visser

Allereerst wens ik iedereen een knallend uiteinde, dan hebben we dat maar vast gehad. Een knallend uiteinde om alle boze geesten te verjagen. Dat kan ik wel gebruiken na het afgelopen jaar. De begeleidende tekst die Facebook voorstelde bij mijn jaaroverzicht, heb ik maar verwijderd. ‘Het was een geweldig jaar’ leek me in mijn geval niet zo toepasselijk. Ik heb nog even overwogen om hem te veranderen in  ‘het was een enorm klotejaar’.
                Met stijgende verbazing bekeek ik mijn jaaroverzicht. Op basis van de foto’s lijkt het net alsof ik best een leuk jaar heb gehad. Is Facebook zo oppervlakkig? Ben ik zo oppervlakkig? Ik denk het laatste. Ik plaats geen foto’s van familieruzies tijdens het kerstdiner, maar wel van mooie reizen en van gezellige avonden met vrienden. Alleen de leuke dingen deel ik in de goednieuwsshow die Facebook heet.
                 Misschien is zo’n jaaroverzicht ook wel ergens goed voor. Je wordt er in ieder geval even op gewezen dat het echt niet alleen maar kommer en kwel is. Dat er heus wel lichtpuntjes zijn. Het absolute hoogtepunt voor mij was mijn reis naar Italië. Als mijn situatie hetzelfde was geweest als een jaar eerder, had ik nooit de keuze gemaakt om een paar maanden naar het buitenland te gaan. Het dieptepunt van mijn jaar creëerde dus indirect ook het hoogtepunt.
                Nu de dagen weer lengen en de zon elke dag een beetje langer schijnt (al merk ik er nog niets van), hoop ik dat de zon ook voor mij weer gaat schijnen. Ik wil daarom 2015 graag beginnen met een lach en ik hoop dat ik met mijn blogs vaak een lach mag toveren op de gezichten van andere mensen. You’re never fully dressed without a smile.