Voor vrijheid van meningsuiting ben ik, behalve als ik het niet met de mening eens ben natuurlijk. Geert Wilders blokkeerde mijn oud-studiegenoot en collega-schrijver Daniël Dee vanwege onderstaand acrostichon, een naamdicht waarbij de eerste letters van iedere regel achter elkaar gelezen de naam ‘Geert Wilders’ vormen.
Weeklacht voor een ziek land
Gonorroe
Etter
Ebola
Rachitis
Tyfus
Wrat
Influenza
Lepra
Druiper
Eksteroog
Rodehond
Syfilis
Kennelijk kon Wilders de humor van dit gedicht niet inzien en daarin was hij niet de enige. Ik deelde het gedicht in de social media en de reacties logen er niet om. Het was volkomen terecht dat Wilders Daniël Dee geblokkeerd had. Het gedicht sloeg nergens op. Het was triest. Het was geen gedicht. Het was een kutgedicht. Het getuigde van geen fatsoen. Dee was een vuile, linkse rat en een verrader. Hij had hier niks te zoeken; hij moest maar ophoepelen.
Dee heeft in ieder geval voor elkaar gekregen wat menig kunstenaar beoogt; hij heeft een reactie uitgelokt. Zowel van Wilders als van veel andere mensen. Al was ik wel een beetje verbaasd hoe er gereageerd werd, zeker aangezien het over een man gaat die vindt dat hij zelf alles mag zeggen. Zijn minder-Marokkanen-uitspraak zal iedereen nog vers in het geheugen liggen. Nou is het niet aan mij om te bepalen wat wel of niet door de beugel kan. Of wat de kunstzinnige waarde is van dit gedicht. Ik vind het alleen opmerkelijk hoe gevoelig alles ligt omtrent Wilders. Politiek houdt mensen kennelijk bezig dankzij hem. Van mij mag iedereen zijn mening laten horen, zolang ik me maar kan vinden in het standpunt uiteraard.
Kutgedicht
blog
15 maart 2017
Lees ook:
