Sylvia Visser

Blog

Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.

Archief

Een klein meisje sprak me aan op de markt. ‘U heeft een boek geschreven.’ Ik trok mijn wenkbrauwen op. Achtjarigen behoren nou niet bepaald tot mijn doelgroep. Misschien zou het meisje de woorden wel kunnen lezen, maar de verhalen begrijpen lijkt me onmogelijk. Veel ervaring met de liefde hebben kinderen op die leeftijd immers niet. ‘Uw boek ligt bij mijn vader in de winkel’, lichtte het meisje toe. Haar vader bleek de eigenaar van The Read Shop.

 

Lees verder

Rookwolken kwamen uit mijn mond als bij een briesende draak. De geur van verbrand mensenvlees prikkelde mijn neus. Zo moest het in de oven van een crematorium ruiken, alleen betrof het hier mijn eigen verbrande vlees. En ik ben nog niet dood. Boven mij zag ik een vervaarlijk grijnzend gezicht. De man mishandelde mij en schepte er nog genoegen in ook. Ik was in het inferno beland.

Lees verder

Hoe vind ik een huis met deze woningnood? Waar kom ik terecht? Schrikbeelden van een flatje drie hoog achter met uitzicht op een blinde muur. En red ik het financieel wel? In mijn studententijd redde ik het met een vergelijkbaar budget en toen kon ik er zelfs van stappen, uit eten, shoppen. Dus ik zou het nu ook wel moeten kunnen. Belangrijk verschil is dat ik toen gewoon wat meer kon werken als ik vond dat ik meer geld nodig had; werken kan ik niet meer. Ik vind mezelf verdomd zielig.

 

Lees verder