Sylvia Visser

Blog

Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.

Archief

Gebrek aan inspiratie kan de reden niet zijn; inspiratie is immers een fabeltje. Dus moet ik wel last hebben van faalangst. Voor het eerst sinds jaren. Ik wil een perfect boek schrijven met verhalen beter dan alle teksten die ik tot nu toe heb geschreven. En zeg nou zelf, er is geen enkele reden om de lat lager te leggen. Ik heb voor mijn verhalenbundel veel meer tijd voor dan voor mijn online schrijfsels, waarvan ik er wekelijks twee moet produceren. Mijns inziens moet perfectie dus haalbaar zijn.

 

Lees verder

De vrouw is wispelturig. Is het een keer mooi weer, is het nog niet goed. Ik vind het veel te warm om ook maar iets te doen. Te warm om de hond uit te laten. Te warm om boodschappen te doen. Te warm om eten te koken. Het is nog te warm om de pizzeria te bellen. Veel. Te. Warm. Om niet te zeggen, ronduit heet. Ik hang de hele dag maar een beetje lamlendig rond. Ik kan zelfs niet meer normaal denken. Lezen lukt me niet. Schrijven niet. Ik produceer niets meer.
 

Lees verder

Fantaseren over gigolo’s kan ik wel. Maar jullie vermoedden het waarschijnlijk al: in de praktijk betaal ik niet om mij door een man te laten verwennen. Daar zit je dan als schrijfster zonder goed verhaal. En in mijn verhalenbundel over de liefde hoort de betaalde liefde wel thuis. En nu? Een oproep in de social media voor goede verhalen levert ongetwijfeld vooral veel flauwe grappen op. Dus eerst maar eens denken wat ik er wel van weet.

 

Lees verder

Met een dicpic val je niet meer op. De foto’s die onbekende mannen mij sturen van hun blote pik, worden een beetje saai. Als je er een hebt gezien, heb je ze immers allemaal gezien. Tegenwoordig stuur ik ze niet eens meer door aan mijn vriendinnen. De lol is er nu wel vanaf. Het bericht dat deze man mij stuurde, leverde echter een hoop hilariteit en flauwe grappen op. De beste man wilde mijn gedragen sokken en panty’s wel kopen.

 

Lees verder