Iedere maandag schrijft Sylvia Visser een kort verhaal.
De bloemetjes
28 maart 2022
Honderdduizend boeken
21 maart 2022
‘Gortdroog, net de vagina van mijn vrouw!’
Jeroen begiet alle plantjes in de tuin. Ze smeken om vocht. Het heeft al weken niet of nauwelijks geregend, het lijkt hier wel de Sahara. Precies zoals zijn auto die ene keer dat er wel wat uit de lucht kwam vallen. Hij kon meteen naar de wasstraat.
Honderdduizend liedjes zullen er zijn, honderdduizend liedjes alleen maar voor hen. En zijn ogen en haar ogen in een oceaan van liefde. Ze verdrinken als ze samen zijn. Verstrengeld in elkaar worden ze weer één bolmens. Een glimp van hun eeuwig samenzijn had ze vannacht ervaren, een schaduw op de muur van een grot. En hij had het ook gevoeld.
Mijn grootste fan
14 maart 2022
Kracht naar kruis
7 maart 2022
‘Ze is geweldig! Mag ik haar een keer aan je voorstellen?’
Daar zit ik niet op te wachten. Ik ken haar niet en wou liever dat ze niet bestond.
‘Is goed’, zeg ik en trek mijn mondhoeken een beetje op.
Ik snap niet waarom hij haar bij mij wil introduceren, geen idee wat het hem oplevert. Zonder mijn zegen kan hij vast leven, mijn goedkeuring heeft hij niet nodig.
‘Syl, ik hoor net van Paul dat jij met naam en toenaam bent genoemd in de carnavalsmis. Wist jij hiervan?’
Mijn ogen worden groot. Is er door een stampvolle Sint-Jan met rood-wit-gele dasjes voor mij gebeden? Ik moet ervan huilen. Dit geeft mij de kracht om mijn kruis te dragen.