Lees ook:
Korenbloemen
blog
4 maart 2015
Wordt het geen tijd dat jij eens iets nuttigs met je leven gaat doen? Schrijven is toch meer een linkse hobby. Point taken. Ik vind het inderdaad hartverwarmend hoe andere mensen iedere dag naar hun werk gaan vanwege het maatschappelijk belang. Dat had ik nou ook toen ik voor de klas stond. Ik had een hekel aan die koters en mijn salaris hadden ze niet hoeven storten. Onbaatzuchtig zette ik mij iedere dag weer in voor de samenleving.
Nooit heb ik me overigens afgevraagd of het nuttig was wat Harry Mulisch en Willem Frederik Hermans deden. Genoten heb ik van hun boeken en ze hebben me aan het denken gezet. Ik weet dat ik bij mijn lezers hetzelfde doe, maar ik heb helaas niet de miljoenen lezers die Mulisch en Hermans hadden. Is wat ik schrijf pas van belang als ik zoveel mensen weet te bereiken? Dan heb ik nog wel even te gaan.
De vraag is natuurlijk wie ik de autoriteit geef om te bepalen of het nuttig is wat ik doe. Mijn familie, mijn vrienden, mijn lezers, andere mensen. Of misschien mezelf. Een jaar geleden durfde ik mezelf nog geen ‘schrijver’ te noemen. Ik koos voor ‘blogger’. Zóveel mensen noemen zichzelf ‘blogger’ dat ik geen schroom voelde om die naam te gebruiken. Schrijver ben je echter pas als je tientallen boeken hebt geschreven.
Inmiddels ben ik de gêne voorbij en noem ik mezelf zonder terughoudendheid ‘schrijver’. Als ik mezelf niet serieus neem, waarom zou een ander het dan doen? Aan de andere kant, misschien is het maar beter om je werk niet al te serieus te nemen. Wellicht moet ik mijn schrijfsels zien als korenbloemen op een akker. Nuttig? Nee, inderdaad gewoon een linkse hobby.