Robin Hood
verhaal
26 september 2022
‘Nee, is die reparatie zo duur?!’
‘Het spijt me.’ De monteur trok zijn mondhoeken naar beneden.
‘Het kost me altijd een godsvermogen als jij komt.’
‘Die onderdelen zijn inderdaad schreeuwend duur’, zei de monteur.
‘Zeg dat wel! Dit is niet op te brengen voor een kleine ondernemer.’
‘Dat begrijp ik.’
‘Eerst moest ik de zaak gesloten houden vanwege corona. Nu komt er eindelijk weer een beetje geld binnen, begeeft de koffiemachine het.’
De monteur had met de horeca-uitbater te doen. Die werkte keihard, was altijd vriendelijk en gaf de monteur bij ieder bezoek een gratis kop koffie met appeltaart. De kroegeigenaar had het niet breed, hij had thuis een heel gezin te onderhouden. Hoe graag de monteur ook zou willen, hij kon het onderdeel niet zomaar gratis weggeven. Hij moest zijn voorraad verantwoorden aan zijn baas. De kleine ondernemer laten stikken kon echter ook niet.
‘Ik kan de zaak wel opdoeken. Dit is de nekslag.’ De bareigenaar pakte de bar vast met zijn handen en sloeg zijn hoofd op het hout.
Dit kon de monteur niet laten gebeuren. ‘Je krijgt het onderdeel van mij. Je betaalt alleen het uurloon.’
De horecabaas sloeg zijn ogen op. ‘Echt?!’
‘Geef mij nog maar een koffie en een appeltaart, dan verantwoord ik het in de administratie.’
Hierna moest de monteur naar Van der Valk. Een onderdeel meer of minder zou daar niet opvallen op de rekening. De monteur voelde zich net Robin Hood. Hij had zijn goede daad weer verricht voor vandaag.
Lees ook:
