Stijlloos
verhaal
2 september 2019
Verbijsterd is ze. Vol ongeloof. Ze kan niet eens huilen. Hoe zit het ook alweer met die fases van rouwverwerking? Ontkenning, woede, onderhandelen, depressie, aanvaarding. Dit zal wel bij de eerste fase horen, bij de ontkenning. Het gaat een tijd duren voor Barbara dit een plekje kan geven.
Zijn minnares, of tegenwoordig zijn vriendin, is bij hem ingetrokken. Nu al. Stijlloos. Barbara is nog niet verhuisd of dat wijf zit al bij Feije in huis. In het huis van Barbara en Feije. Het huis dat Barbara en Feije samen kochten. Het huis waarin Barbara vele uren heeft staan schilderen. Het huis dat ze lieten verbouwen om het helemaal naar hun smaak te krijgen. Het huis waarvoor ze samen de keuken en de badkamer uitzochten. Het huis waarvoor ze samen de meubels kochten. Het huis waarin zij in haar trouwjurk op hem wachtte.
Op Facebook circuleren foto's dat hij samen met haar en zijn familie in Barbara's huis zit. 'Gezellig' zitten ze samen te eten. Het woord 'demonstratief' is beter op zijn plaats. Ook zijn familie maande hem dus niet tot kalmte. Het lijkt wel of ze blij zijn dat Barbara weg is.
Barbara begrijpt niet hoe hij dit kan doen. De jongen op wie ze ooit verliefd werd, had stijl en klasse en principes. Die vrolijke, uitgelaten, ambitieuze jongen zou zoiets nooit doen. Haar Feije doet zoiets niet. Haar Feije. Er is geen 'haar Feije' meer. Haar Feije is dood.
Lees ook: