Sylvia Visser

schrijver, neerlandicus

  • Home

  • Boek

  • Verhalen

  • Blog

  • Thema's

  • Over Sylvia

  • Contact

  • Meer

    Die minachting van hem
    Delen
    Die minachting van hem

    verhaal

    11 maart 2019

    'Je hoeft mijn keuzes niet te begrijpen', zegt hij.
    'O, maar ik begrijp je wel. Beter dan jij jezelf.'
    Hij lacht. 'Vertel maar eens dan.'
    Die minachting van hem maakt haar furieus.
    'Dit is weer een vlucht van je. Je vlucht nu in haar armen zoals je toen ook hebt gedaan.'
    Mara was ziek toen hij als een Kluun zijn affaire met Barbara begon. Als een Harry Mens hield hij er in het geheim een tweede leven op na.
    'Onzin.'
    Dit slappe gedrag van hem is haar zo tegengevallen. Zelfs nu is hij er niet eerlijk over.
    'Jij vlucht altijd voor moeilijke situaties. Je bent geen vechter.'

    'Woon je alweer samen met Barbara Hölzer?' Mara is diep teleurgesteld dat hij met die vrouw contact heeft. Uitgerekend de vrouw met wie hij haar een jaar lang bedroog.
    'Ik heb nog nooit met haar samengewoond', zegt hij.
    Mara ontdekte hun affaire doordat Barbara contact met haar opnam; ze vertelde dat ze al een jaar lang met hem samenwoonde op de dagen dat hij in Duitsland zat.
    'Daar denkt Barbara anders over. Maar ja, ze dacht ook dat je wel acht andere vrouwen had.'
    'Dat was ik alweer vergeten.'
    'Ik snap niet dat je dat kunt vergeten. Dit is toch geen basis voor een relatie.'
    Barbara had gelijk dat ze hem niet vertrouwde, dat moet Mara haar nageven. Vanaf dag een loog hij tegen haar, zij wist niet dat hij getrouwd was. Ze moet wel erg weinig zelfrespect hebben dat ze hem nog steeds wil.

    Schilderij
    Schilderij
    Haar stem hapert als ze mee probeert te zingen met Guus. Nou ja, zingen, daar zijn de meningen over verdeeld. De mensen uit haar omgeving werden vaak niet vrolijk van haar gezang. De laatste jaren hebben ze niet veel te klagen gehad. Ze raakte steeds verder in zichzelf gekeerd. Ze was nog maar een schim van wie ze ooit was.
    Brusje
    Brusje
    Niet aan hem gewaagd op intellectueel niveau en niet bepaald lekker in bed. Ze had nooit gestudeerd, ze had er de hersens niet voor. En ook in de slaapkamer had hij wel wat te wensen over. Anderen zouden haar preuts noemen, ze durfde niets te proberen. Ook de gewone seks was niet bijzonder. Geen passie, geen liefde. Meer dan enkele verplichte nummertjes wilde hij dan ook niet met haar. Toch had hij jaren naar deze vrouw gezocht. Met haar ging hij oud worden. Hij wist het zeker. Nu hij haar had
    Haar betere versie
    Haar betere versie
    'Heb je gezien dat die minnares van hem nu bevriend is met je schoonfamilie?'
    'Nee, ik heb haar geblokkeerd.'
    'Hier, ik zal het je laten zien. Die Barbara verscheen opeens bij mijn vriendschapsvoorstellen. Ik was benieuwd wie onze gemeenschappelijke vrienden dan wel niet waren.'
    Woeste Zuiderzee
    Woeste Zuiderzee
    De meester zou er toch geen rode streep doorheen zetten? Het was haar naam, dus zij mocht beslissen hoe ze hem schreef. Vond ze. Met ‘ssch’ stond zoveel chiquer. Ze snapte niet waarom haar voorouders haar naam ooit gewijzigd hadden. Visser was veel minder mooi dan Visscher. Misschien vonden ze het toen modern en wilden ze met de tijd meegaan. Voor haar had het niet gehoeven. Ze vond dat ouderwetse tot de verbeelding spreken.
    Alleen hun lichamen
    Alleen hun lichamen
    Ze speelt met het schuim. Het ging vanzelf. Alles. Ze voelden elkaar feilloos aan. Een glimlach speelt rond haar lippen. Nog nooit vond ze het met iemand zo fijn. Tevreden, voldaan, nee dat dekt de lading niet. Het is veel meer dan dat.
    Dansen tot het licht
    Dansen tot het licht
    Hij heeft gelogen. Giselle grijpt het zwaard van Albrecht. Ze hapt naar adem, haar hart gaat tekeer. Ze valt neer en sterft.
    Vanaf zijn wolk
    Vanaf zijn wolk
    Nu zelfs terwijl hij al bijna tien jaar dood is. Op ieder kruispunt in haar leven laat hij van zich horen. Ze is compleet van slag, zoals altijd wanneer ze hem had gezien.
    'Hij had je hoog zitten.'
    De roos
    De roos
    Om haar belezenheid te etaleren en haar kunstje te tonen, zou Joris zeggen. Ze glimlacht door haar tranen heen. Hij heeft gelijk, het ligt er te dik bovenop. De plastic roos van Joris ruikt niet eens, dus het citaat slaat nergens op. That which we call a rose by any other name would smell as sweet. Alsof ze een groot schrijver wordt door de groten der aarde te citeren. Beginnersfout. Of gewoon onkunde. Doer donconstighe gaet die conste verloren. Sylvia begrijpt nog steeds niet wat Joris bedoelde
    Haar gepieker
    Haar gepieker
    Natuurlijk begrijpt ze dat, ze is niet achterlijk. Wat denkt hij wel niet, dat ze zich voor de lol ziek meldt?
    ‘Ik kan het niet uitleggen aan de rest van het personeel als jij mee op reis gaat, terwijl je in de ziektewet zit.’
    Het irriteert haar dat haar teammanager dit zegt. Hij weet dat ze nooit ziek is en dat ze alles opzij zet voor haar werk. Ze mag niet werken van de specialist. Die arts vindt dat ze rust nodig heeft. Zelf is ze er helemaal niet blij mee. Het veroorzaakt juist onrust in haa
    Klimaatverandering
    Klimaatverandering
    'Hij komt er, de Elfstedentocht. Ik weet het zeker.’
    ‘Voel even aan je hoofd. Het is bijna vijftien graden in december.’
    ‘Het kan niet anders: het klimaat verandert’, zegt Eli.
    Schilderij
    Schilderij
    Haar stem hapert als ze mee probeert te zingen met Guus. Nou ja, zingen, daar zijn de meningen over verdeeld. De mensen uit haar omgeving werden vaak niet vrolijk van haar gezang. De laatste jaren hebben ze niet veel te klagen gehad. Ze raakte steeds verder in zichzelf gekeerd. Ze was nog maar een schim van wie ze ooit was.
    Brusje
    Brusje
    Niet aan hem gewaagd op intellectueel niveau en niet bepaald lekker in bed. Ze had nooit gestudeerd, ze had er de hersens niet voor. En ook in de slaapkamer had hij wel wat te wensen over. Anderen zouden haar preuts noemen, ze durfde niets te proberen. Ook de gewone seks was niet bijzonder. Geen passie, geen liefde. Meer dan enkele verplichte nummertjes wilde hij dan ook niet met haar. Toch had hij jaren naar deze vrouw gezocht. Met haar ging hij oud worden. Hij wist het zeker. Nu hij haar had
    Haar betere versie
    Haar betere versie
    'Heb je gezien dat die minnares van hem nu bevriend is met je schoonfamilie?'
    'Nee, ik heb haar geblokkeerd.'
    'Hier, ik zal het je laten zien. Die Barbara verscheen opeens bij mijn vriendschapsvoorstellen. Ik was benieuwd wie onze gemeenschappelijke vrienden dan wel niet waren.'
    Woeste Zuiderzee
    Woeste Zuiderzee
    De meester zou er toch geen rode streep doorheen zetten? Het was haar naam, dus zij mocht beslissen hoe ze hem schreef. Vond ze. Met ‘ssch’ stond zoveel chiquer. Ze snapte niet waarom haar voorouders haar naam ooit gewijzigd hadden. Visser was veel minder mooi dan Visscher. Misschien vonden ze het toen modern en wilden ze met de tijd meegaan. Voor haar had het niet gehoeven. Ze vond dat ouderwetse tot de verbeelding spreken.
    Alleen hun lichamen
    Alleen hun lichamen
    Ze speelt met het schuim. Het ging vanzelf. Alles. Ze voelden elkaar feilloos aan. Een glimlach speelt rond haar lippen. Nog nooit vond ze het met iemand zo fijn. Tevreden, voldaan, nee dat dekt de lading niet. Het is veel meer dan dat.
    Dansen tot het licht
    Dansen tot het licht
    Hij heeft gelogen. Giselle grijpt het zwaard van Albrecht. Ze hapt naar adem, haar hart gaat tekeer. Ze valt neer en sterft.
    Vanaf zijn wolk
    Vanaf zijn wolk
    Nu zelfs terwijl hij al bijna tien jaar dood is. Op ieder kruispunt in haar leven laat hij van zich horen. Ze is compleet van slag, zoals altijd wanneer ze hem had gezien.
    'Hij had je hoog zitten.'
    De roos
    De roos
    Om haar belezenheid te etaleren en haar kunstje te tonen, zou Joris zeggen. Ze glimlacht door haar tranen heen. Hij heeft gelijk, het ligt er te dik bovenop. De plastic roos van Joris ruikt niet eens, dus het citaat slaat nergens op. That which we call a rose by any other name would smell as sweet. Alsof ze een groot schrijver wordt door de groten der aarde te citeren. Beginnersfout. Of gewoon onkunde. Doer donconstighe gaet die conste verloren. Sylvia begrijpt nog steeds niet wat Joris bedoelde
    Haar gepieker
    Haar gepieker
    Natuurlijk begrijpt ze dat, ze is niet achterlijk. Wat denkt hij wel niet, dat ze zich voor de lol ziek meldt?
    ‘Ik kan het niet uitleggen aan de rest van het personeel als jij mee op reis gaat, terwijl je in de ziektewet zit.’
    Het irriteert haar dat haar teammanager dit zegt. Hij weet dat ze nooit ziek is en dat ze alles opzij zet voor haar werk. Ze mag niet werken van de specialist. Die arts vindt dat ze rust nodig heeft. Zelf is ze er helemaal niet blij mee. Het veroorzaakt juist onrust in haa
    Klimaatverandering
    Klimaatverandering
    'Hij komt er, de Elfstedentocht. Ik weet het zeker.’
    ‘Voel even aan je hoofd. Het is bijna vijftien graden in december.’
    ‘Het kan niet anders: het klimaat verandert’, zegt Eli.

    Lees ook:

    • Grey Facebook Icon
    • Grey Twitter Icon
    • Grey LinkedIn Icon
    • Grey Tumblr Icon
    • Grey Pinterest Icon
    • Grey YouTube Icon
    • Grey Instagram Icon

    © 2013 - 2021 Sylvia Visser All rights reserved

    • Grey Facebook Icon
    • Grey Twitter Icon
    • Grey LinkedIn Icon
    • Grey Tumblr Icon
    • Grey Pinterest Icon
    • Grey YouTube Icon
    • Grey Instagram Icon