Home
Boek
Verhalen
Blog
Thema's
Over Sylvia
Contact
Meer
Iedere maandag schrijft Sylvia Visser een kort verhaal.
Archief
26 juni 2017
In een plastic doosje legde hij het Playmobilpoppetje. Heel droevig keek hij erbij. Bram kreeg een brok in zijn keel bij het zien van het treurige spel van zijn zoon. Het kon ook niet anders dan dat het veel met zo’n mannetje deed. Nooit eerder had hij afscheid hoeven nemen van iemand. Zelfs niet van een hond of een kat.
Lees verder
12 juni 2017
Een tijdje terug, op 21 juni om precies te zijn, vierde Heleen haar verjaardag. Het was ontzettend gezellig. Ik heb bijna de hele avond met wat meisjes van mijn oude school zitten praten. Toen ik binnenkwam, viel me meteen een jongen op: Jurriaan. Ik had hem al een keer gezien toen ik met Heleen in de stad was, maar toen heeft hij niet echt indruk gemaakt. Ik vond hem die keer zelfs helemaal niet leuk.
19 juni 2017
Lamlendig ligt hij op de bank. Als hij kon slapen, zou hij het doen. Maar dat lukt hem nooit overdag. En vreemd genoeg is dit geen vermoeidheid die verdwijnt met rusten. Net zoals die niet ontstaan is door inspanning. Het is etenstijd, maar hij kokhalst al wanneer hij alleen maar aan voedsel denkt. Bij iedere ademhaling lijkt iemand op zijn borst te drukken. Het maakt hem bang.
5 juni 2017
Je jurk wordt nat, je handjes vuil en papa boos. Het beeld gaat niet van zijn netvlies. Hij vond het prima dat ze overdag alleen fietste. Zelfs midden in de polder. Hij had haar moeten waarschuwen, moeten beschermen. Zijn roossie in de knop.
