Sylvia Visser

Wo 23-7-1997

Een tijdje terug, op 21 juni om precies te zijn, vierde Heleen haar verjaardag. Het was ontzettend gezellig. Ik heb bijna de hele avond met wat meisjes van mijn oude school zitten praten. Toen ik binnenkwam, viel me meteen een jongen op: Jurriaan. Ik had hem al eens gezien toen ik met Heleen in de stad was, maar toen heeft hij niet echt indruk gemaakt. Ik vond hem die keer zelfs helemaal niet leuk. Op Heleens verjaardag viel hij me echter direct op. Ik heb hem alleen de hele avond niet gesproken. Wel een paar keer naar hem gekeken en in mijn aangeschoten vrolijke stemming tegen Heleen gezegd dat ik hem leuk vond.
                Uiteindelijk zat hij met een ander meisje te kussen. Normaal zou ik gedacht hebben: helaas, volgende keer beter. Nu was dat niet het geval. De reden daarvan kan ik niet aangeven. Toen ik Heleen ging feliciteren om twaalf uur, heb ik een paar woorden tegen hem gezegd. Zoiets als: ‘In de rij voor Heleen.’ Schitterende openingszin. Nadat hij met dat meisje had gekust, heb ik voor het eerst met hem zitten praten. Waarover kan ik me niet herinneren. Even nadat het meisje naar huis was, heb ik het zo georganiseerd dat ik naast hem kwam te zitten.

 

Hij is nu op vakantie in Schotland. Ik denk echt vaak aan hem. Ik hoop maar dat hij geen meisje tegenkomt. Iedereen zegt wel dat hij dat niet zal doen, maar ik kan er niet zeker van zijn. Eind volgende week komt hij terug. Ik wil hem dan eigenlijk meteen bellen, maar het is beter om te wachten tot hij belt. Ik hoop dat hij niet vergeet dat hij me leuk vindt.

Wo 6-8-1997

Jurriaan is vanavond hier geweest en ik vond het eigenlijk niet echt gezellig. Toen ik met Jur bij de bushalte stond te wachten op de bus die niet kwam, vroeg hij of we nou iets hadden. Ik zei dat ik dat wel wilde. Hij vertelde echter dat hij het nog niet wist en dat hij nooit zo snel verliefd is. Ik weet niet wat ik ermee aan moet. Ik vind hem echt hartstikke leuk, maar ik weet niet of ik wil wachten. Het is allemaal zo vaag.
                Nou is dat op zich niet het probleem, maar ik ga volgende week met Emilie naar Hongarije en ik ben bang dat ik de verleiding niet kan weerstaan als ik daar een leuke jongen tegenkom. Als ik nou zeker zou weten wat Jurriaan wil, was de keuze niet zo moeilijk. Dan kies ik natuurlijk niet voor een weekje lol, maar nu weet ik het echt niet. Misschien wil hij wel dat ik er moeite voor doe, dat ik er iets voor over heb. Ik twijfel ook of hij wel mijn type is. Hij is zo anders dan ik en ergens toch ook weer niet. Misschien is ‘we zien wel’ de beste instelling.