Sylvia Visser

Verhalen

Iedere maandag schrijft Sylvia Visser een kort verhaal.

Archief

En haar man maar denken dat hij een keurige dame heeft getrouwd. Dyon blijft een tijd op een afstand staan. Met zijn ogen raakt hij alles aan. Haar zwarte laarzen met naaldhakken. Haar gespreide benen waardoor hij precies in het open kruis van haar slipje kijkt. Ze glimlacht, maar haar lippen trillen. Het ongemakkelijke gevoel windt haar op. Zij is zijn lustobject.

 

Lees verder

Shoarma is voor na het stappen. Chinees vind ik niet te pruimen. En mijn portemonnee laat het dure restaurant meestal niet toe. Dus ben ik hier stamgast. De enige zaak in het dorp waar je redelijk kunt eten voor een acceptabele prijs.

 

Lees verder

‘Lekker kort knippen nu het mooier weer gaat worden?’
‘Dan maakt mijn vrouw me af’, zeg ik en lach. Moeders wil is wet.
De kapper zet de wasbak bij me neer en trekt me aan mijn schouders achterover.
‘Belachelijk wat er dit weekend is gebeurd, hè!’

 

Lees verder

De deur stond open, dus dit was het moment. Famke was het binnen zitten zat. Ze glipte weg toen haar baas even de andere kant op keek. ‘Famke, terugkomen!’, riep hij. Ze keek om naar hem. Zijn gezicht stond boos. Een brave hond zou nu natuurlijk terug naar huis gaan. Maar het avontuur riep.

 

Lees verder