Sylvia Visser

Blog

Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.

Archief

Dus daar lag ik dan. Ik zakte door mijn benen en ze deden niets meer. Ik kon ze niet optillen. Ik kon er niet op staan. En ik had de kracht niet om overeind te komen. De dingen in mijn hoofd waar ik onlangs over schreef, bleken inderdaad de voorbode van een MS-terugval. Mezelf met mijn armen vooruitduwend wist ik gelukkig bij mijn telefoon te komen. Zonder hulp had ik nu nog op de grond gelegen. Een hele dag kon ik niet lopen en zat ik in een rolstoel. Maar voetje voor voetje kon ik me wonder boven wonder de volgende dag weer verplaatsen achter mijn rollator.

 

Lees verder

Gebel aan mijn voordeur, geklop op de achterdeur. En ik dacht van mijn rust te kunnen genieten op het kleinste kamertje. Bekijk het maar, besloot ik. Als het belangrijk is, kom je maar een keer terug. Schijnbaar kon het echter niet wachten, want het getring en gebonk hield aan. Nog even en dan trappen ze de deur in, schoot door mijn hoofd. Enigszins geïrriteerd besloot ik daarom toch maar mijn rustmoment van de dag te onderbreken.

 

Lees verder

De week van vrijdag de dertiende en Blue Monday kan bijna niet anders dan rampzalig verlopen. Alleen weet ik nu zeker dat het onzin is dat alles precies op die dagen misgaat. Mijn rampdag was namelijk helemaal niet op vrijdag of maandag. Integendeel. Dat waren misschien nog wel de beste dagen van de week. Bij mij ging alles fout op donderdag en ik pleit dus voor het invoeren van Disaster Donderdag.

 

Lees verder

Een onbetrouwbaar rotlijf heb ik. Luisteren naar je lichaam is heel verstandig, behalve in mijn geval. Wanneer ik let op alles wat ik voel, word ik gek. Tintelingen, prikkelingen, spasme. En het kan van alles betekenen. Neem bijvoorbeeld tintelingen. Die voel ik vaak op de vreemdste plaatsen. In mijn handen, benen, billen, voeten, maar ook in mijn hoofd. Tintelingen kunnen nieuwe of oude MS-klachten zijn, maar ze kunnen ook duiden op herstel van bestaande klachten.

 

Lees verder