Home
Boek
Verhalen
Blog
Thema's
Over Sylvia
Contact
Meer
Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.
Archief
Drie zussen stalken mij nu anderhalf jaar. Ze zitten op mijn site, checken mijn Facebook, delen soms per ongeluk een like uit, om het gelikete bericht daarna weer te unliken in de hoop dat ik het niet gezien heb. Of misschien is het juist hun bedoeling dat ik het wel weet. In het begin begreep ik niet waar die Poolse bezoekers op mijn site vandaan kwamen. Nou ja, uit Polen natuurlijk, maar ik nam aan dat het geëmigreerde Nederlanders waren.
Lees verder
13 juni 2018
Te dom ben ik om deze logica te volgen: poliklinische revalidatie kan niet poliklinische revalidatie opvolgen. Er zitten beperkingen aan de cognitieve vermogens van een schrijfster. Een studie politicologie of geneeskunde had me vast geholpen om het benodigde abstractieniveau te bereiken. Maar helaas, ik ben een simpele alfa.
20 juni 2018
Echt werk doe je met je handen. Ongemakkelijk vond ik het als mijn hulp hard aan het poetsen was, terwijl ik op mijn luie kont zat. Het nakijken van toetsen en het voorbereiden van lessen dat ik tegelijkertijd deed, voelde voor mij niet als werk. Ik moest ook de handen uit de mouwen steken. Ik vond het lastig mijn hulp te vertellen wat ze moest doen. Wie was ik nu helemaal? Waarom zou ze naar mij luisteren?
6 juni 2018
Uren wachtte ik op mijn bruidegom, dromerig keek ik naar buiten. Was hij zijn bruid vergeten? Ik kende de film ‘Runaway Bride’, maar een niet verschijnende bruidegom was nieuw. Het leverde wel een mooie foto op. O nee, deze scene was alleen maar voor het plaatje. In werkelijkheid was de bruid niet klaar op het afgesproken tijdstip. Dus de chauffeur werd gesommeerd nog enkele rondjes te rijden met alleen de bruidegom.
27 juni 2018
