Home
Boek
Verhalen
Blog
Thema's
Over Sylvia
Contact
Meer
Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.
Archief
30 november 2016
Dat eerste moment in je bestaan dat je ouders je enorm teleurstellen. Je hele leven hebben ze tegen je gelogen. En je krijgt niet eens de kans om van de schrik te bekomen. Je moet je mond houden tegen kleine broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en buurkinderen. Het pact van de grote mensen. Korte tijd later vroeg mijn grote neef of ik het geheim van Sinterklaas al kende. Wat was ik trots dat ik nu net zo volwassen was als hij.
Lees verder
16 november 2016
Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Heel arrogant schoot dat door mijn hoofd toen ik in 2013 een blog van een oud-studiegenoot las. Toch was ik verbaasd over het aantal lezers van mijn eerste column. Waar kwamen al die mensen vandaan? Ik had meteen de smaak te pakken. Dit ging ik vaker doen. Schrijven deed ik immers altijd al graag en nu had ik zelfs allemaal lezers. Ik begon met autobiografische blogs om meters te maken. Om schrijfervaring op te doen.
23 november 2016
Doodsbang vluchtte mijn neefje van vier naar zijn moeder. En omdat grote broers altijd het goede voorbeeld geven, zette zijn broertje het ook op een brullen. Al wist het tweejarige knulletje niet precies waarom. Mijn hondje vond het een leuk spel en besloot mee te doen. In blinde paniek klom mijn neefje van vier vervolgens op de rugleuning van de bank. Om de chaos compleet te maken. Dus beslist trok ik mijn neefje van de leuning af. Verbaasd vergat hij zijn angst voor de hond en keek mij met grote ogen aan. Wat een nare tante!
9 november 2016
Racen op het circuit van Zandvoort? Parachutespringen? Bungeejumpen? Meer dan een jaar vroeg ik me af wat fotograaf en collega-schrijver Maarten Willems bedoelde met een spannende fotoshoot. Ik kon maar niet bedenken wat bloedstollend genoeg zou zijn. Tot hij reageerde op mijn blog ‘Op hakken’. Doodsangsten had ik uitgestaan tijdens mijn shoot op hakken. Hakken zijn voor mij tegenwoordig spannender dan paragliden, abseilen en bergbeklimmen bij elkaar.
2 november 2016
De tranen lopen over mijn wangen, terwijl ik dit schrijf. Alles komt weer boven. Hoe ik mijn studie Nederlands cum laude afrondde. Hoe mijn teammanager mij een talentvolle, jonge vrouw noemde. Hoeveel ik van mijn vak hield. Van het voorbereiden en geven van de lessen. Van het ontwikkelen van lesmateriaal. Van de gezelligheid met collega’s. En vooral van mijn leerlingen. Van hun grappen, hun gevatheid en zelfs van hun wangedrag. Van de persoonlijke gesprekken die ik met ze voerde.