Sylvia Visser

schrijver, neerlandicus

  • Home

  • Boek

  • Verhalen

  • Blog

  • Thema's

  • Over Sylvia

  • Contact

  • Meer

    Het plan 'exit Joost'
    Delen
    Het plan 'exit Joost'

    verhaal

    13 november 2015

    ‘O ja, die zak noemde Dirk laatst een graaier.’
    ‘Dit is echt de grens! Hij maakt Bram ook altijd al zwart.’
    ‘Ja, hij ziet ons als een bedreiging, maar de aanhang om de een of andere reden ook.’
    ‘Die vent moet echt weg.’
    ‘Zeker! Maar hoe?’
    ‘Ik weet het niet. Ik denk eigenlijk dat hij zijn eigen graf al aan het graven is.’
    ‘Absoluut. Hij maakt echt zo’n enorme inschattingsfout. Alsof mama hem ooit zou verkiezen boven ons, haar kinderen.’
    ‘Echt no way.’
    ‘We moeten alleen bedenken hoe we het proces een beetje kunnen versnellen.’
    ‘Ja, we moeten een plan de campagne maken.’
    ‘Dat gaan we doen. Het plan ‘exit Joost’ noemen we het.’
    ‘Briljant!’

    ‘Weet je waar die klootzak laatst weer over liep te zeiken?’
    ‘Nee, wat had ie nou weer?’
    ‘Hij vond het niet normaal dat ik zomaar de kasten in dook.’
    ‘Nou ja, die vent is gek.’
    ‘Ja, ik wou gewoon iets lekkers pakken.’
    ‘Kom op zeg. Dit is mama’s huis. Waar bemoeit ie zich mee?’
    ‘Nee, dat zie je helemaal verkeerd, Merel. Het is nu ook zijn huis. En dat zal hij laten merken ook.’

     

    ‘O… ik ben ook echt nog steeds kwaad op hem als ik eraan denk hoe hij zich heeft gedragen rond papa’s overlijden.’
    ‘Ja, de gedachte daaraan maakt mij ook meteen weer woest. Zak, wie is er nou jaloers op een lijk?’
    ‘Ja, eikel. Hij had mama best wel de ruimte kunnen geven om afscheid te nemen van papa. Ook al waren ze al jaren uit elkaar.’
    ‘Toen heeft het ook echt niet veel gescheeld of ze had hem aan de kant gezet.’
    ‘Had ze dat maar gedaan.’

     

    ‘Weet je wat ik ook niet kan uitstaan?’
    ‘Alles aan hem.’
    ‘Hahaha dat klopt.’
    ‘Maar wat bedoel je specifiek?’
    ‘Dat je nooit meer eens zomaar kunt langsgaan.’
    ‘Nee! Dat is echt vreselijk. Je moet het verdomme gewoon in drievoud aanvragen als je wil komen.’
    ‘Dat is niet genoeg. Je vergeet dat het drie weken van tevoren moet.’
    ‘En pas als je schriftelijke toestemming hebt van Joost, mag je misschien een uurtje op de koffie.’

    Lees ook:

    Onverantwoord
    Onverantwoord
    ‘Nee, niet eens een stoer verhaal. Domweg gestruikeld.’
    ‘Hoe dan?!’ Beps ogen worden groot.
    ‘Bij de supermarkt. Ik wilde van mijn auto naar binnen lopen en opeens lag ik op de grond.’
    ‘Meisje, toch. En nu zit je in het gips?’
    ‘Ja, daar ben ik wel zoet mee de komende tijd’, zegt Elke.
    ‘Wat balen, zeg.’
    Job en Levi
    Job en Levi
    ‘Het is wel makkelijk als je het hebt.’
    ‘Ja, maar geld maakt niet gelukkig’, zegt Job.
    ‘Geen geld maakt zeker niet gelukkig.’ Levi rolt met zijn ogen.
    ‘Je kunt best gelukkig zijn met weinig.’
    Hoeren en priesters
    Hoeren en priesters
    ‘O, dat is nog van Marzena.’ Hij haalt zijn schouders op.
    ‘Hoezo?! Je hebt haar zeven maanden geleden gedumpt.’ Sanne kijkt fel van hem naar de rotzooi in de berging.
    ‘Ja, moet ze nog steeds ophalen’, zegt hij.
    ‘Wat zit er in die koffers? Of zijn ze leeg?’
    ‘Nee, ik weet niet. Ik denk kleren.’
    De eerste zonnestralen
    De eerste zonnestralen
    Van lentekriebels heeft ze de laatste tijd nog niet veel last gehad. Het leek wel winter of herfst. Afgelopen weekend brandde de openhaard nog. Maar nu zijn daar dan toch de eerste zonnestralen. En vanochtend hoorde ze voor het eerst de vogeltjes zingen.
    Je dromen
    Je dromen
    ‘Wat doe je? Geef mijn telefoon eens terug.’ Ewelina zet haar wijn neer en steekt haar hand uit. Ze heeft al een blos op haar wangen.
    ‘Zo. Klaar’, zegt Patrycja en drukt haar zus haar mobiel in haar handen.
    Ewelina kijkt naar het scherm. ‘Nee! Waarom?’
    ‘Het moet maar eens afgelopen zijn. Ik vind het niet normaal dat hij met haar op vakantie gaat.’
    ‘Ik ook niet, maar hier gaat hij echt boos om worden.’
    ‘Kom op, Ewelina. Je bent al een jaar met hem samen. Dan kan hij toch niet met zijn ex-vrouw
    Seksrobot
    Seksrobot
    Wat heeft hij nou gekocht?! Haar man tilt een enorm cadeau naar binnen. Met grote ogen kijkt ze naar het pak.
    ‘Gefeliciteerd, schatje.’ Hij kust haar en tikt haar zachtjes op haar kont.
    Ze lacht. Ze houdt ervan als hij haar op haar billen slaat.‘Wat heb jij in vredesnaam gekocht?’
    ‘Maak maar open.’ Hij duwt het gigantische geschenk naar haar toe.
    Ze scheurt het papier eraf. ‘Tarzan’ staat op de doos en eronder ‘seksrobot’. Ze trekt haar wenkbrauwen op.
    Handje ophouden
    Handje ophouden
    ‘Dat is toch niet de reden dat u me afwijst?’
    Stilte. ‘Nou, eigenlijk wel.’
    Om zoiets kunnen ze me niet weigeren. Volgens mij mag dat helemaal niet. Ik slik. Het is weer eens wat anders. Normaal vinden ze me een goede kandidaat, maar is de keuze na lang twijfelen toch op iemand anders gevallen. Dat zeggen ze althans altijd. Ik weet niet wat ik erger vind. De eeuwige goede tweede zijn of nu eens echt de loser. Ach, het maakt ook geen bal uit. Ze willen me niet.
    Tussen haar tieten
    Tussen haar tieten
    Hier zat zij ook. In zijn auto. Op mijn stoel. Hij remt. Ik kijk naar zijn gezicht. Zijn onderkin. Zijn buik. Ze heeft hem flink vetgemest. Mijn ogen glijden naar beneden. Iets houdt me tegen om mijn linkerhand op zijn rechterbeen te leggen zoals vroeger. Mijn blik blijft hangen bij zijn kruis.
    Revalidatiecentrum
    Revalidatiecentrum
    ‘Je gaat echt niets vooruit.’ De fysiotherapeut kijkt hem met een serieuze blik aan.
    Yari houdt de brug vast. Zijn ogen worden groot. ‘Dat is niet waar! Kijk. Ik kan nu bijvoorbeeld weer mijn romp draaien zonder om te vallen. Ik ga wél vooruit.’
    De verwondering van een kind
    De verwondering van een kind
    Glimlachend kijkt ze naar het armbandje om haar pols. Deze kleine dingen zijn goud waard. Ze geven haar het gevoel dat het allemaal niet voor niets is. Haar ogen gaan naar het raam. New York is al niet meer zichtbaar. Ze zucht. De roem, het geld, het succes, het is allemaal relatief. Uiteindelijk is dat niet waar het in het leven om draait. Maar misschien heeft ze ook wel makkelijk praten vanuit haar ivoren privéjet.
    Onverantwoord
    Onverantwoord
    ‘Nee, niet eens een stoer verhaal. Domweg gestruikeld.’
    ‘Hoe dan?!’ Beps ogen worden groot.
    ‘Bij de supermarkt. Ik wilde van mijn auto naar binnen lopen en opeens lag ik op de grond.’
    ‘Meisje, toch. En nu zit je in het gips?’
    ‘Ja, daar ben ik wel zoet mee de komende tijd’, zegt Elke.
    ‘Wat balen, zeg.’
    Job en Levi
    Job en Levi
    ‘Het is wel makkelijk als je het hebt.’
    ‘Ja, maar geld maakt niet gelukkig’, zegt Job.
    ‘Geen geld maakt zeker niet gelukkig.’ Levi rolt met zijn ogen.
    ‘Je kunt best gelukkig zijn met weinig.’
    Hoeren en priesters
    Hoeren en priesters
    ‘O, dat is nog van Marzena.’ Hij haalt zijn schouders op.
    ‘Hoezo?! Je hebt haar zeven maanden geleden gedumpt.’ Sanne kijkt fel van hem naar de rotzooi in de berging.
    ‘Ja, moet ze nog steeds ophalen’, zegt hij.
    ‘Wat zit er in die koffers? Of zijn ze leeg?’
    ‘Nee, ik weet niet. Ik denk kleren.’
    De eerste zonnestralen
    De eerste zonnestralen
    Van lentekriebels heeft ze de laatste tijd nog niet veel last gehad. Het leek wel winter of herfst. Afgelopen weekend brandde de openhaard nog. Maar nu zijn daar dan toch de eerste zonnestralen. En vanochtend hoorde ze voor het eerst de vogeltjes zingen.
    Je dromen
    Je dromen
    ‘Wat doe je? Geef mijn telefoon eens terug.’ Ewelina zet haar wijn neer en steekt haar hand uit. Ze heeft al een blos op haar wangen.
    ‘Zo. Klaar’, zegt Patrycja en drukt haar zus haar mobiel in haar handen.
    Ewelina kijkt naar het scherm. ‘Nee! Waarom?’
    ‘Het moet maar eens afgelopen zijn. Ik vind het niet normaal dat hij met haar op vakantie gaat.’
    ‘Ik ook niet, maar hier gaat hij echt boos om worden.’
    ‘Kom op, Ewelina. Je bent al een jaar met hem samen. Dan kan hij toch niet met zijn ex-vrouw
    Seksrobot
    Seksrobot
    Wat heeft hij nou gekocht?! Haar man tilt een enorm cadeau naar binnen. Met grote ogen kijkt ze naar het pak.
    ‘Gefeliciteerd, schatje.’ Hij kust haar en tikt haar zachtjes op haar kont.
    Ze lacht. Ze houdt ervan als hij haar op haar billen slaat.‘Wat heb jij in vredesnaam gekocht?’
    ‘Maak maar open.’ Hij duwt het gigantische geschenk naar haar toe.
    Ze scheurt het papier eraf. ‘Tarzan’ staat op de doos en eronder ‘seksrobot’. Ze trekt haar wenkbrauwen op.
    Handje ophouden
    Handje ophouden
    ‘Dat is toch niet de reden dat u me afwijst?’
    Stilte. ‘Nou, eigenlijk wel.’
    Om zoiets kunnen ze me niet weigeren. Volgens mij mag dat helemaal niet. Ik slik. Het is weer eens wat anders. Normaal vinden ze me een goede kandidaat, maar is de keuze na lang twijfelen toch op iemand anders gevallen. Dat zeggen ze althans altijd. Ik weet niet wat ik erger vind. De eeuwige goede tweede zijn of nu eens echt de loser. Ach, het maakt ook geen bal uit. Ze willen me niet.
    Tussen haar tieten
    Tussen haar tieten
    Hier zat zij ook. In zijn auto. Op mijn stoel. Hij remt. Ik kijk naar zijn gezicht. Zijn onderkin. Zijn buik. Ze heeft hem flink vetgemest. Mijn ogen glijden naar beneden. Iets houdt me tegen om mijn linkerhand op zijn rechterbeen te leggen zoals vroeger. Mijn blik blijft hangen bij zijn kruis.
    Revalidatiecentrum
    Revalidatiecentrum
    ‘Je gaat echt niets vooruit.’ De fysiotherapeut kijkt hem met een serieuze blik aan.
    Yari houdt de brug vast. Zijn ogen worden groot. ‘Dat is niet waar! Kijk. Ik kan nu bijvoorbeeld weer mijn romp draaien zonder om te vallen. Ik ga wél vooruit.’
    De verwondering van een kind
    De verwondering van een kind
    Glimlachend kijkt ze naar het armbandje om haar pols. Deze kleine dingen zijn goud waard. Ze geven haar het gevoel dat het allemaal niet voor niets is. Haar ogen gaan naar het raam. New York is al niet meer zichtbaar. Ze zucht. De roem, het geld, het succes, het is allemaal relatief. Uiteindelijk is dat niet waar het in het leven om draait. Maar misschien heeft ze ook wel makkelijk praten vanuit haar ivoren privéjet.
    • Grey Facebook Icon
    • Grey Twitter Icon
    • Grey LinkedIn Icon
    • Grey Tumblr Icon
    • Grey Pinterest Icon
    • Grey YouTube Icon
    • Grey Instagram Icon

    © 2013 - 2021 Sylvia Visser All rights reserved

    • Grey Facebook Icon
    • Grey Twitter Icon
    • Grey LinkedIn Icon
    • Grey Tumblr Icon
    • Grey Pinterest Icon
    • Grey YouTube Icon
    • Grey Instagram Icon