top of page
Mijn meisjes
Mijn meisjes

verhaal

23 oktober 2015

Meestal gaat het immers wel goed, dus ik wil niet doemdenken. Maar het verbaast me dat we niet zinken. Er zitten zeker dertig man in dit rubberen bootje. Ik snap wel dat dit geregeld misgaat. Nou ja, daar ga ik maar niet van uit.
                Echter als het bootje ons nou toch niet houdt, dan had ik natuurlijk beter thuis kunnen blijven. Leven in een oorlogssituatie is tenslotte beter dan dood op de bodem van de zee. Alhoewel van leven thuis eigenlijk geen sprake meer was.

 

Dus ik denk dat we de juiste keuze hebben gemaakt. Dat hoop ik althans. Ik zag geen andere oplossing. In ieder geval hebben we nu een kans op een beter leven. Mijn meisjes verdienen een bestaan in vrede. Mijn vrouw, maar zeker ook mijn dochter. Ze is nog zo klein. Een kind van zes heeft recht op een zorgeloze jeugd. Op een leven zonder vrees. Ik wil haar weer onbekommerd zien lachen.
                Ze houdt zich kranig, hoor. Ze troost zelfs haar moeder als die weer eens ineenkrimpt bij de knallen van een bombardement. Of bij welk ander hard geluid dan ook. Je zou bijna denken dat alle oorlogsgeweld geen invloed op mijn dochter heeft. Maar ik weet wel beter. Ik hoor haar snikken ’s nachts in bed. Soms gilt ze in haar slaap. Laatst werd ze met een harde schreeuw wakker. Mijn vrouw ging naar haar kamertje om haar te troosten. Ze laat zich echter niet troosten. Mijn kleine meisje houdt zich groot.

Met dit bootje zou het weleens een heel andere reis kunnen worden dan gepland. Ik ben woest. 300.000 Syrische pond per persoon kost deze oversteek me. En dat voor een levensgevaarlijke tocht van twintig kilometer in de brandende zon. Die lui moeten steenrijk zijn inmiddels. Met één zo’n bootje verdienen ze dus al 9 miljard.
                Ik twijfel of ik de juiste keuze heb gemaakt door mijn vrouw en mijn dochter meteen mee te nemen. Misschien had ik eerst vooruit moeten gaan, zodat ik de gevaren kende. En zodat ik ervoor kon zorgen dat ze in een gespreid bed aankwamen. Maar ik kon het niet. Ik kon ze niet achterlaten. Misschien is het egoïstisch, maar als we gaan, dan gaan we samen.

Lees ook:

bottom of page