Nog een dode
verhaal
29 mei 2023
‘Wij maken ons zorgen om jou: zo’n vrouw wil toch geen enkele man.’ Het gezicht van de psycholoog stond alsof er zojuist iemand was overleden. Altijd keek hij zo; hij nam zichzelf te serieus.
Ik trok mijn wenkbrauwen op. Die man was niet goed bij zijn hoofd. Normaal gesproken zou ik hem haarfijn uit de doeken gedaan hebben dat het in een relatie draait om chemie en liefde. Als die er waren, deed het er niet toe of de ander ziek of gehandicapt was. Nu voelde ik me echter te ziek om hem van repliek te dienen.
‘We hebben het er in de vergadering over gehad en we zijn het er allemaal over eens’, zei de psycholoog.
Daar kan ik al helemaal niet tegen, als mensen medestanders om zich heen verzamelen om hun gelijk te halen. Schijnbaar zelf onvoldoende overredingskracht.
‘We zijn bang dat hetzelfde dadelijk nog een keer gebeurt. Je hebt al eerder in een relatie met mishandeling gezeten.’ Het begrafenisgezicht werd nog ernstiger, kennelijk was er een dode bijgekomen. Met zijn ogen probeerde hij de mijne te doorboren.
Hij had duidelijk in een van zijn schoolboekjes gelezen dat mishandelde vrouwen steeds opnieuw in een relatie met mishandeling belanden. En ik behoorde nu kennelijk tot dat rijtje vrouwen. Één keer kiezen voor de verkeerde man kon schijnbaar niet volgens de psychologische theorie. Ik had nu een etiketje en daar hoorde een aantal gevolgen bij. Een gelukkige relatie vol liefde, chemie en passie was daar niet een van.
Lees ook:
