Toch nog
verhaal
27 maart 2023
Stevig pakte hij haar beet. Ze begon te huilen. Hij hield haar nog fermer in zijn armen.
‘Het is goed’, wilde hij zeggen. ‘Alles komt goed.’
Maar kun je dat zeggen tegen iemand die over een paar dagen doodgaat? Hij zei niets. Zijn sterke armen zeiden genoeg. Zijn vingers duwden teder in het zachte vlees aan de zijkant van haar borsten. Toch nog. Hij bewoog zijn vingers alsof hij pianospeelde. Ze bleef maar huilen in zijn armen. Het was goed dat hij was gekomen. Ze voelde zich duidelijk veilig bij hem.
Martine was een prachtige vrouw. Het was zonde dat ze zou sterven. Het waren altijd de verkeerden die gingen. Hij volgde haar graag. Hij genoot van haar foto’s. Al jarenlang volgde hij haar. Hij volgde veel mooie vrouwen in de social media. Hij genoot van hen allemaal, maar Martine was een van zijn favorieten. Ze wist dat hij van haar genoot. Hij stuurde haar ook weleens berichten, soms met foto’s erbij. Sommige vrouwen blokkeerden hem erom, maar zo was zij niet. Zij was veel liever. Een heerlijke en lieve vrouw. Hij had voorgesteld iets af te spreken, maar dat wilde ze niet. Ze hield haar volgers liever op afstand. Jammer vond hij het, maar hij bleef van haar dromen en van haar foto’s genieten.
Vorige week had haar zus op Facebook gezet dat de mensen die nog afscheid van Martine wilden nemen en haar wilden knuffelen, een afspraak konden maken in de komende dagen. Dat deed hij natuurlijk. Het ging steeds vlugger achteruit met haar. Ze kon inmiddels zelfs niet meer praten. Dit was het laatste wat hij voor haar kon doen. Zijn krachtige armen zouden haar troosten. Hij zou haar vasthouden alsof hij haar nooit meer los zou laten. En ze zou het heerlijk vinden.
Lees ook:
