top of page
Op de schouders van reuzen
Op de schouders van reuzen

verhaal

25 maart 2024

   ‘Ik geloof er helemaal niks van’, zei Reinier.

   ‘Waarvan niet? Je merkt toch zelf ook dat het de laatste decennia steeds warmer wordt?’ Margriet trok haar wenkbrauwen op.

   ‘Ja, en kijk naar dit krantenartikel uit 1970. ‘Geleerden zeggen met stelligheid: klimaat wordt kouder’’, zei Reinier.

   ‘Ik denk toch echt dat de meteorologen van tegenwoordig net iets meer weten dan die van vroeger’, zei Margriet.

   ‘En ik denk dat je de generatie van onze ouders en grootouders tekort doet als je zo oordeelt over ze. Ook zij waren in staat de temperatuur te meten’, zei Reinier.

 

De domheid van Margriet verbaasde hem. Natuurlijk weten de meteorologen van nu meer dan die van vroeger. Zo voelden de mensen uit de Renaissance zich al, maar zij waren iets bescheidener dan de mensen van nu. De klassieke oudheid werd wedergeboren, kwam opnieuw tot leven in de Renaissance. De Renaissancemensen voelden zich als dwergen op de schouders van reuzen. Zij waren slechts dwergen, veel kleiner dan de mensen uit de klassieke oudheid. Ze hadden alleen het voordeel dat ze op de schouders van de reuzen uit de klassieke oudheid stonden en konden daardoor veel verder kijken.

De stelligheid waarmee mensen tegenwoordig beweerden dat het klimaat opwarmde, verbaasde hem. Ze keken niet verder op de schouders van de mensen voor hen. Zelfs als het een keer kouder of natter of droger was, werd dat gebruikt  als argument voor de opwarming van de aarde. Het klonk hem in de oren als ‘we onderzoeken X om te bewijzen dat het klimaat warmer wordt’ in plaats van ‘onderzoeken om te weten te komen of’.

Lees ook:

bottom of page