Home
Boek
Verhalen
Blog
Thema's
Over Sylvia
Contact
Meer
Iedere maandag schrijft Sylvia Visser een kort verhaal.
Archief
30 januari 2017
Dus hij vierde hier feest, terwijl zij de ogen uit haar kop jankte om hem. Dag in dag uit brulde ze de longen uit haar lijf. Ze kon maar niet begrijpen waarom hij haar niet meer wilde. Zij had weliswaar de knoop doorgehakt, maar dat was pas nadat hij haar al tijden niet meer aan had geraakt. Steeds opnieuw had ze toenadering gezocht, maar iedere keer wees hij haar weer af. Uiteindelijk probeerde ze het maar niet meer. Geen intimiteit is immers beter dan steeds weer een nieuwe deuk in haar ego.
Lees verder
16 januari 2017
Irritant dat ze altijd ’s nachts wakker wordt. Het zou fijn zijn als ze gewoon eens een nacht door kon slapen. Ze gooit het dekbed opzij en zet haar voeten op de grond. Stijf van het liggen wankelt ze even. Wijdbeens schrijdt ze richting de wc. Ze stapt over de drempel van de badkamer, maar dan verdwijnt opeens alle kracht uit haar benen. Voor het toilet zakt ze in elkaar. Met grote ogen kijkt ze om zich heen. Tranen wellen op in haar ooghoeken en stromen over haar wangen.
23 januari 2017
Jaloers keek hij altijd naar de kinderen die meteen begonnen met schrijven. Hij kon dat niet. Bijna de hele opstel-les bestudeerde hij de posters in het lokaal. Of hij staarde door het raam naar buiten. Soms kruiste zijn blik die van de onderwijzer. Geschrokken sloeg hij dan zijn ogen neer. Hij moest aan het werk. Niet dromen.
9 januari 2017
Nog niet… Hij drukt zijn telefoon op snooze en draait zich om. Hij is veel te moe en zijn bed is zo heerlijk warm. Hij doezelt weer weg, maar even later is het toch echt tijd om op te staan. Shit! Nu moet hij zich zelfs haasten. Hij haat maandagen. Hij springt onder de douche, hijst zich in zijn kleren en racet naar zijn werk. Onderweg propt hij een banaan naar binnen, die hij gauw van de fruitschaal heeft geplukt. Op kantoor loopt hij eerst naar de koffieautomaat. Een mens moet wat om de motor aan de praat te krijgen.
2 januari 2017
’4… 3… 2… 1… gelukkig nieuwjaar!’, roepen ze in koor. Marcel schudt de fles champagne flink heen en weer. Even steekt hij geen vuurwerk af. De kurk knalt omhoog en de drank stroomt over de hals. Patricia houdt snel de glazen erbij en geeft ze door aan Monique, Priscilla en Debby. Wesley rukt de fles uit Marcels hand en zet die aan zijn mond. Hij laat een harde boer. ‘Doe mij maar liever bier.’
