Sylvia Visser

’4… 3… 2… 1… gelukkig nieuwjaar!’, roepen ze in koor.
Marcel schudt de fles champagne flink heen en weer. Even steekt hij geen vuurwerk af. De kurk knalt omhoog en de drank stroomt over de hals. Patricia houdt snel de glazen erbij en geeft ze door aan Monique, Priscilla en Debby.
Wesley rukt de fles uit Marcels hand en zet die aan zijn mond. Hij laat een harde boer. ‘Doe mij maar liever bier.’
De mannen hebben het hele jaar voor deze dag gespaard. Vorige week zijn ze samen naar België gereden. Dat Nederlandse vuurwerk stelt immers niks voor. Vanochtend zijn ze al begonnen met afsteken. En met bier.

 

Erwin duwt zijn sigaret tegen het lontje van een voetzoeker. Suizend en steeds van kleur veranderend schiet het ding over de grond.
Priscilla rent weg als de voetzoeker haar kant op komt. ‘Pleurt op, joh!’
Erwin lacht haar uit. Bang voor een simpele voetzoeker.
‘Wesley, geef mij de strijkers eens aan’, zegt Paul.
Wesley steekt een strijker af en gooit die Pauls richting op. Nou ja, het ding belandt bij de buren in de tuin.
‘Eikel, niet brandend natuurlijk!’, schreeuwt Paul.
Ze lachen en Wesley gooit hem het doosje toe. ‘Hier, vangen.’

 

‘Kijk nou, bij Jonkers stopt een ambulance.’ Monique wijst naar het huis van de overburen. Met een brancard lopen de verplegers naar binnen.
Debby slaat haar hand voor haar mond. ‘Het zal toch niet?’
‘Dat ziet er niet best uit’, zegt Monique.

Ze steken de straat over en gaan bij het groepje buren staan dat zich daar verzamelt.
‘Jonkers heeft een hartaanval gehad’, zegt een buurvrouw.
‘Alweer?!’ Priscilla schudt haar hoofd.
‘Klote als dit je oud en nieuw is’, zegt Erwin.
‘Bepaald niet het grootste probleem nu, hè’, zegt Debby pinnig tegen haar man.
‘Zeikwijf!’

 

Erwin loopt terug naar Wesley en Paul die nog steeds vuurwerk afsteken. Hij pakt een nieuw pilsje uit de krat. ‘Jullie ook?’
Aan de overkant dragen de ambulancebroeders de brancard met Jonkers naar buiten. Paul steekt een voetzoeker af die richting de verplegers schiet.
‘Hebben jullie toch ook een beetje oud en nieuw!’ Erwin grijnst.
‘Sodemieter op, man!’, schreeuwt een hulpverlener.
‘Hé, eikel! Hij deed het niet expres. Effe dimmen, ja.’ Wesley beweegt de vingers van zijn hand omhoog en omlaag voor zijn gezicht.
‘Klootzak!’ Paul smijt een strijker richting de ambulance.
‘Pas op!’, roept Monique. Alle buren vluchten weg bij de ziekenwagen. De verplegers schuiven net de brancard met Jonkers in de wagen.
‘Nee!!!’, gilt Patricia.