Sylvia Visser

Grappig dat jij me oppervlakkigheid verwijt. Dat heeft echt nog nooit iemand tegen me gezegd. Humeurtje? Ik kan me er iets bij voorstellen hoor, na al je verliezen. Hoe ben je toch in die schimmige wereld van poker en gokken beland? Het is een wereld waar ik mij verre van houd. Niet omdat ik denk dat ik het niet leuk zou vinden, maar juist omdat ik vrees het wel leuk te vinden. Ik ben nogal verslavingsgevoelig.

Aan de seks met mijn rebound was ik ook verslaafd. Het is dat we een eind bij elkaar uit de buurt woonden, maar het liefst wilde ik dat hij me iedere dag kwam neuken. Mijn stoutste fantasieën werden waarheid met hem. Hij blinddoekte me en bond me vast op een stoel voor een spiegel. Gespannen wachtte ik af wat er zou gebeuren. Ik voelde me kwetsbaar. Naakt zat ik op de stoel. Ieder been aan een andere stoelpoot vastgebonden, mijn handen op mijn rug zodat mijn borsten vooruitstaken. Hij keek alleen maar naar me, althans dat denk ik. Misschien speelde hij met zichzelf boven mijn hoofd, misschien was hij de kamer uit. Ik had geen idee.

Behalve de seksuele spanning deelden we weinig. Onze relatie was heel plat. Ik zette de voordeur op een kier en wachtte naakt op bed op hem. Of in lingerie, afhankelijk van zijn bui. Soms moest ik spelend met mezelf op hem wachten. We hadden seks en hij vertrok weer. Terug naar zijn vriendin. Het is maar goed dat zij niks afwist van mijn bestaan. Of misschien was het voor mij beter geweest als ze het wel had ontdekt. Misschien hadden hij en ik dan een kans gehad. Maar nee, dat denk ik eigenlijk niet. Ik weet hoe hij haar bedonderde. Ik zou hem nooit hebben  kunnen vertrouwen.